Azərbaycanda hər şeydə olduğu kimi, kreativlikdə də böhran var. Bu əsasən də özünü loqotiplərdə göstərir.
İnsanlar loqo sifariş etdikdə elə bilir ki, mütləq onların fəaliyyəti hər hansı bir şəkildə bu loqotipdə öz əksini tapmalıdır. Özü də fərq etməz, bu özəl sektordur, ya dövlət strukturu. Məsələn, əksər tikinti şirkətlərinin loqotipində mütləq ekskavator, kran təsviri, İT şirkətlərində mütləq Matrix filmi fason bir element olmalıdır. Mən hələ şablon dövlət strukturlarının loqotiplərini demirəm. Əslində bu primitivizmdir — bir növ loqoya baxan insanlara ismarıcdır ki, ay eşşək, bildin bu haranın loqosudur?
Bir neçə ay bundan öncə Azercell-də birgə çalışdığımız dəyərli dostumuz Rustam Aliyev “Startup Azerbaijan” layihəsi üçün loqo hazırlamağımı istədi. İşə başladım, bir neçə variantdan sonra final variant hazır oldu. Loqoda əsas element dəyişkən rənglər oldu. Müxtəlif fonlarda, müxtəlif rənglərdə. Bu gün görürəm ki, rənglərə xitam verilib, hərflər arası effekt götürülüb və UP sözünün üstünə strelka işarəsi qoyulub. Guya bu layihədə iştirak edəcək öz işlərinin biliciləri bilməyəcəklər ki, UP nə deməkdir, mütləq bu sözün mənasını onlara çatdırmaq lazımdır.
Nəticədə daha çox işıq transformatoru loqotipinə oxşar bu loqoda harmoniya itib, orta-statistik “kolxoz” loqoya çevrilib – monoton yazı Startip kimi oxunur, strelka işarəsi isə P-dən başlayıb əsk istiqamətdə inkişaf edir.

Bu yazıyla layihəyə heç bir səbəblə kölgə salmaq istəmirəm. Sadəcə müasir texnologiyaları təbliğ edəcək bu kimi layihəyə köhnə sovet üsulu ilə loqo tərtibini yaraşdırmadım.

Bu videonu bu gün gördüm. Özünü elitar xalq elan edib sinəsinə döyən, digərlərinə yuxarıdan-aşağı baxan, şovinizmdə boğulan bir xalqın nümayəndələri görün Türkiyədə özlərini necə aparırlar. Özü də bir arağa görə! Budur bunların mədəniyyəti?!
Hadisə isə belə olub — Rus turistlərinin həddən artıq arağ qəbul etdiyini görən türk barmenlər onlara bir daha arağ süzməkdən imtina edirlər. Rus xanımın reaksiyası isə özünü gözlətmir, axı onun hava-suyunun qarşısı alınıb. =)

Digər biabırçılıqlar…




Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Rusların Türkiyə sərgüzəştləri…

Müstəqilik. Sözsüz ki, bu danılmaz bir nemətdir. Dövlətimiz, sevimli bayrağımız var. Bir gerbimizdən xoşum gəlmir (primitiv olduğundan), amma ona da canımız qurban. Yaxşı, bəs bu populist arzulardan başqa müstəqillik bizə nə verdi?!

Ən böyük nailiyyət:

• Müstəqillik bizə öz ana dilimizi, dinimizi anlatıb, türk əslimizi dərk etməyə yol açdı.

Digər nailiyyətlər isə:

• Müstəqillik danışıq leksikonumuza “siyasi məhbuslar”, QHT, “yırtıcı müxalifət”, “deskruktiv” və ən əsası “analoqu olmayan” kimi möhtəşəm sözlər gətirdi;
• Müstəqillik bizə Siyavuş Novruzov, Zahid Oruc, Balıq Hafiz kimi qərəzsiz siyasətçilər bəxş etdi;
• Müstəqillik həm də bizə ANS, Yeni Müsavat vasitəsilə “əsl” vətənpərvərliyi öyrətdi;
• Müstəqilliyimiz millətimizə yeni dəb — hacı olub, o adın arxasında gizlənib, istənilən çirkin işi görmək şəraiti yaratdı.
• Məhz müstəqilliyimizin sayəsində indi Bakı küçələrində Bentley, Rolls-Royse kimi bahalı brend maşınlarını GÖRÜB, vətənimiz üçün ürək dolu fərəh keçirə bilirik;
• Müstəqilliyimiz təhsilimizin, səhiyyəmizin səviyyəsini dünya liderləri sırasına çıxardı. Əbəs yerə hər 4 mininci vətəndaşımız professor deyil ki… 😉
• Müstəqilliyimiz bizə 1 milyon qaçqın, erməniyə isə torpaqlarımızın təslim olunmasını bəxş etdi;
• Müstəqillik bizə Eurovision qalibiyyəti sevincini, bayrağımızın tərs tutulduqda isə məyusluq hissini yaşatdı;
• Müstəqillik bizə özümüzü Avropanın bir hissəsi olmağı hiss etdirdi. İndi bəziləri mini yubka geyməyən qıza bir-təhər baxırlar;
• Müstəqillik maşınlarımıza AZ işarəli nömrələr, saytlarımıza .AZ üst domen adı bəxş etdi;
• Müstəqilliyimiz yalan danışıb, şərləyib, üzə durmaqla çox asan karyera qurmağın yollarını aşkar etdi;
• Müstəqillik bizə kompleksləşmiş gənclik və onun fəsadları olan avtoş və psevtotolerantlıq hərəkatlarını bəxş etdi;
• Müstəqilliyimiz həmçinin manıslar üçün də düşərli oldu. İndi bir toya 5-10 minə gedirlər;
• Müstəqilliyimiz bizə körpülər, yollar bəxş etdi. O yolları ki, qeyri müstəqillik dövrünün qalıqları olan bəzi qurumlar qazıb-doğramaqla məşğuldur;
• Müstəqillik Bakımızın 1.000.000 dəfə kiçildilmiş Dubai-a bənzədilməsinə yol açdı;
• Müstəqillik bizə yeni nəslin nailiyyətlərindən olan Flashmobun düşük formalarının şahidi etdi;
• Müstəqilliyimizin ən böyük bəxşişlərindən biri də — TV-lərdə maqazin verilişləridir. Əsasən də evdar xanımlarımızın qəlbinə yol tapan Dilarə kimi aparıcıların bəxş edilməsini qeyd etmək istəyirəm;
• Müstəqillik həmçinin bizi əsrin neft kontraktlarından gələn böyük pulların ŞAHİDİ etdi, yalnız şahidi…;
• Müstəqilliyimiz bizə regionda ən şişirdilmiş qiymətlərin nə olduğunu başa saldı;
• Müstəqilliyimiz əksər dünyanın artıq 4G-ə keçdiyi vaxtda, bizim öndə gedən operatorlarımızın hələ də 3G həsrəti ilə alışıb-yanmasına yol açdı;
• Müstəqilliyimiz dövlətin təməlini qoyan insanların adlarına, abidələrinə biganə yanaşılmasını adiləşdirdi;
• Və sonda… “Müstəqillik gününün” qeyri-iş günü olmaması dünya tarixinə qızıl hərflərlə yazıldı…

20 il çox qısa bir zamandır. Azərbaycan indi sanki bir körpə tək addımlayır. Görək axırı necə olacaq… İnşallah hələ uğurlarımız qabaqdadır.
Müstəqillik bayramınız mübarək!
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Müstəqillik bayramınız mübarək!

Bu günlərdə Yeni Müsavat saytında Bakı Dövlət Universitetinin rektoru Abel Məhərrəmovun təklifi haqda bir məqalə oxudum. Məqalədə diqqətimi cəkən təklifin məğzi yox, təklifdə yer alan qısa statistik məlumat idi. Sitat — Ali təhsil müəssisələrində elm daha sürətlə inkişaf etdiyindən, elm sahəsinin də Təhsil Nazirliyinin kurasiyasına verilməsi məsələsi ortaya çıxır! Azərbaycanda 1800 elmlər doktoru və professor var. Bunların 1200-dən çoxu ali təhsil müəssisələrində, 500 nəfəri Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasında, qalan hissəsi isə hökumət qurumlarında çalışır. 

Hə, deməli 1800 elmlər doktoru, professorumuz var, bizim də xəbərimiz yoxdur. Bu əhali sayına nisbətdə analoqu olmayan göstəricidir! Belə ki, sitat gətirilən statistikaya inansaq 8 milyonluq ölkəmizdə hər 4 min insandan biri sən demə professor imiş. Misal üçün inkişaf etmiş 127 milyonluq Yaponiyada son statistik məlumatlara görə cəmi 4 min professor var. Bu ölkə əhalisinə nisbətdə 40 min adama bir professor deməkdir. Pah atonan, sən bir inkişafa bax e — Yaponiyanı 10 dəfə geridə qoymuşuq! Professorlar ölkəsi! Əhsən!
PS. Bu qədər elmlər doktoru, professor ordusunun əksər üzvləri nə ilə məşğuldur, yəqin tək bir Allah bilir.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Professorlar ölkəsi!

Görünən — 2 amansız rəqib. Əslində isə bu belə deyil. Arqumentlər çoxdur. Microsoft Apple-in əsas sərmayədarı kimi çıxış edir və yaxud adət üzrə Microsoft-un Apple platforması üçün düzəltdiyi proqramlar öz şəxsi Windows platforması üçün yaradılan analoqlarından ən azından bir addım irəlidə olur və bu kimi onlarla digər arqumetlər…
Bu günlərdə CBS kanalının “Titanlar” verilişinin baş qəhramanı əfsanəvi Stive Jobs oldu. Maraqlı həyat tarixçəsi var. Aşağıdakı videoda verilişi tam izləyə bilərsiniz. Amma ondan əvvəl isə Bill Gates-in ən son müsahibəsinə baxın — canlı titanlar nə düşünüb, nə danışırlar.

Titanlar. Stive Jobs.



Desertə — rusların iPhone absurdu. Mütləq baxın.

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Titanlar. Microsoft və Apple

Son dövrlər kütlə arasında 2 müxtəlif, amma eyni zamanda oxşar tendensiya müşahidə edirəm — psevdopatriotluq və psevdotollerantlıq. Özü də hər ikisinin ifrat və iyrənc forması. Psevdopatriotlar — yeri gəldi-gəlmədi özlərini gözə soxmaq naminə köpüklü ağızla analoqu olmayan vətənpərvərliklərini sözlə ifadə edib, əməldə tam əksini etdikləri halda, milli psevdotolerantlarımız artıq erməniləri qardaşlarımız elan edib, xalqımızı “geri kafalıqda” qınayıb, barışığa səslənirlər. Acınacaqlı situasiya yaranıb.
Millətimiz burada da sərhəd bilməyərək, ifrata varır. Bu günlərdə məşhur satirik Müntəzirin bir bloq yazısını oxudum. Söhbət Aybəniz Həşimovanın atası vətən uğrunda şəhid olmuş qızı Aynişanın son hərəkətlərindən bəhs edir. Qızcığazın bayrağımızı aşağılaması bəs deyilmiş kimi, erməni dostları (!) ilə şəkillər çəkdirib, Facebookda paylaşması lap məyus edicidir. Müntəzir bu olayı bloqunda təsbit də edir. Kim kim, amma Aynişan gərək bunu etməzdi.

Nigarin əlində tutduğu bayrağa fikir verin.
Digər qəhramanımız az qala milli qəhraman statusuna qədər ilahiləşdirdiyimiz Eurovision müsabiqəsində ölkəmizi təmsil edən Nigar Camaldır. Öz doğma Azərbaycan türkcəsində tutarlı bir söz deməyə çətinlik çəkən, Türkiyə səfəri zamanı bayrağımızı aşağılayan Nigar xanımın son günlər sosial şəbəkələrdə yayılan Facebook yazışması məni lap şoka saldı. Bu dəfə Nigar xanım bayrağımızı deyil, dövlətimizi, ölkəmizi aşağılayır. Əhsən belə “patriotlara”…

Deyəsən işimiz qalıb bir tək Allaha…
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən böyük, ən uca, ən müqəddəs bayraq!

Ölkədə yaşayan əksəriyyət tərəfindən Azərbaycan türkcəsinə hörmətsizliyin səbəbi bunlar ola bilər — yüz illərcə formalaşmış kölə təfəkkürü və ondan qidalanan «özünü dərketmə» problemi. Etiraf etməliyik — qarışığımız çoxdur — alban, ərəb, fars, monqol, yunan, rus, cuhut… türk. Bütün bu millətlərin, mədəniyyətlərin sinteziyik. Hərənin ağzından da bir avaz gəlir — birisi deyir albanıq, digəri deyir türkük, qeyrisi deyir biz türklərlə farsların qarışığıyıq… Elə ona görə də milli «özünü dərketmə», milli qürur və özünə hörmətlə bağlı ciddi problemlər var.

Belə olmasaydı, bu günlərdə ruslara xas şovinist üsulla Azərbaycan qeydlərini aparan jurnalistə müsahibə verən birisinin dolayı yolla Azərbaycan dilinin heç fahişələrin də bəyənməməsini dilinə alıb, dilimizi aşağılayıb kənd dili adlandırmazdı. Sitat:
«Министерство образования пытается сократить число русских школ, но в Баку им это не удается, – говорит политолог Расим Агаев. – А население предпочитает отдавать детей именно в русские школы, поскольку там выше качество образования. Вообще, исторически так сложилось, что Баку говорил на русском, а деревня — на азербайджанском. К тому же знание русского дает определенный простор в развитии: скажем, врач, желающий развиваться профессионально, понимает, что информации на русском гораздо больше. Самые популярные независимые газеты — тоже русские. У нас, знаете, даже проститутки предпочитают говорить на русском, набивая себе цену».
Qısa tərcümə — «Tarixən belə olub — Bakı rus dillidir, kənd isə Azərbaycan dilli… Hətta ən tanınmış qəzetlər belə rus dillidir (görəsən bunun «Yeni Müsavat», «Azadlıq» qəzetlərinin mövcudiyyatından xəbəri var?!). Bizdə hətta fahişələr qiymətlərini qaldırmaq üçün rus dilində danışırlar…» Sitatın sonu. İndi gəlin bu “politoloqun” şəxsiyyətinə toxunmadan onu bu kimi sözləri deməyə vadar edən səbəbləri araşdıraq.
Yeri gəlmişkən vəhşi rusları elitar bir xalq kimi təqdim edən və millətimizi aşaqlayan (bəzi hallarda haqlı olaraq) bu yazını tam buradan oxuya bilərsiniz — http://www.sobesednik.ru/print/64328.
Bəlkə bu «politoloq» bu cümlələri başqa mənada işlədib, hansını ki, biz qara millət anlamırıq?! Bilmirəm. Və yaxud bu sözlər rus mətbuatında «засветится» etmək eşqiylə deyilib? Don Karleonenin sözü olmasın — Ничего личнего, только бизнес… Bilmirəm… Bəlkə provokasiyaya uğrayıb?! Əgər belədirsə, onda bunun nəyi «politoloq» oldu… Bilmirəm. Hər şey ola bilər, amma bu müsahibə ümumi kontekstdə yalnız və yalnız Azərbaycan türkcəsi, onun daşıyıcıları üçün təhqirdir.

Bəlkə dilimizin dəyərdən düşməsinə səbəb analoqu olmayan tərzdə populyar «xalxın uşağı» məsəli vasitəsilə uşaqlıqdan beyinlərə şüuraltı yeridilən ifrat eqoizm hissidir?! Eqoizmdən söz düşmüşkən — bu andıra qalmış hiss bəzən insanları primitiv heyvanlar səviyyəsinə salmağa qadırdir — ANS-dən bu günlərdə bir kadr göstərdilər — dəniz kənarı parkda karuselləri 3 saatlıq pulsuz buraxıblar uşaqların öhdəsinə — siz indi mənzərəni təsəvvür edir — yekə göt xalalar gəlib digər uşaqları vəhşicəsinə karusellərdən selbələyib, öz uşaqlarını otuzdururlar, bir-birləri ilə 1 manatlıq atraksiyon  üstə saç-yolduya çıxırlar. Və yaxud, orta-statistik Azərbaycanlı avtomobil sürücüsünün qəsdən yolun düz tən ortasını tutub tələsmədən maşınını sürməsi, tələsən və qabağa keçmək istəyənlərə isə nə imkan, nə də siqnala, işıqların oynamasına reaksiya verməyib, heçnə olmamış kimi yoluna davam etməsi sizcə primatlara xas vəhşi eqoizm nümunəsi deyilmi?!… Buna dair gündəlik həyatdan o qədər kiçik nümunələr gətirmək olar ki… Əsl səbəb isə başqadır — dar düşüncə. Dar düşüncə isə milli kimliyin dərk edilməməsi, qürursuzluq və savadsızlıqdan irəli gəlir — bu da özlüyündə mənasız fərdiliyə, ifrat eqoizmə yol açır. İfrat eqoizm isə acizlik deməkdir. Məhz aciz insanlar daimi özünü ifadə komplekslərindən əziyyət çəkirlər. Lap bizim kimi.
Bu problemdən qurtulmanın isə yeganə yolu milli indentifikasiyanın qəbul edilməsidir. Hər kəs bilməlidir ki, bu ölkədə əsas aparıcı qüvvə türk xalqıdır, əksəriyyət türkdür. Milli özünü dərketmə prosesi başlayan kimi, bütün bu eqoizm və hörmətsizliklər tam yoxa çıxmasa da, artıq formalaşmış xalqın sosial qınağı nəticəsində əksərən yerini şərəf və ləyaqətə verəcək. İnsanlar mənən böyüyəcək, özünü dərk edəcək, öz ölkəsinə, milli mənsubiyyətinə hörmətlə yanaşacaq və digərlərindən də özünə qarşı o hörməti tələb ediləcək… Bariz nümunə — hal-hazırda Gürcüstanda baş verən milli oyanış prosesidir. Bəs biz kimi gözləyirik?!
PS. Bəzi ağzı göyçəklər fikirləşər ki, bu rus dilin bilmir deyə, onun daşıyıcılarına daş atır. Yox, əsla. Özüm şəxsən rus dilində təhsil almışam, deyərdim hətta fikirləşəndə də rus dilində düşünürəm, amma doğma türkcəm ola-ola rus dilini əsla doğma dil hesab etmirəm. Rus dili sadəcə bildiyim əcnəbi dillərdən biridir.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Azərbaycan dili. Milli kimlik problemi

Dubai paradokslar şəhəridir. İfrat varlılarla (adət üzrə onlar yerli ərəblərdir) yanaşı gündəlik çörək pulu üçün min-bir əzabla özünü həlak edən ifrat kasıb gəlmələr yaşayır. Bunları gördükdə quldarlıq dövrünün hələ də bitmədiyini anlayırsan.
Yerli ərəb adətən milli paltarlarını geyinib şəhərdə təkəbbürlə gəzişir. Hiss olunur ki, bu ölkənin yiyəsi odur. Gəlmələr — istər ingilisi olsun, istərsə də indusu — ondan istər-istəməz çəkinir. Bizdə isə əksinədir — əcnəbi görən kimi özümüzü itirib, onlardan əskik hiss edirik, milli qürur isə sıfır.
Özü də, ərəblərin hər birinin boyu bir 2 metr. Onlardan yaxşı basketbol komandası yığmaq olardı, amma əfsuslar olsun ki, həddən artıq tənbəldirlər. Belə olmasaydı, şəhərdə demək olar ki, bütün işləri gəlmələrə tapşırıb, özləri istirahətlə məşğul olmazdılar. Bəli, Dubai-da bütün iş yerlərində təmsil olunanlar gəlmələrdir — şəhər polisindən tutmuş küçə süpürgəcisinə kimi. Mən qaldığım müddətdə bir nəfər də olsun işləyən ərəb görmədim. Ərəblərin faktiki işləri gücləri öz zövcələri ilə ucu-bucağı olmayan Mall-ları gəzib, alış-veriş etməkdən ibarətdir.
Şəkillərə böyük həcmdə baxmaq üçün mouse-la üstündə tıklayın.

Şəkildə — tipik analoqu olmayan təkəbbürlü ərəb.
Ərəb geyimləri standartdır. Bəxtəvərlər bizim kimi hər sezonda yeni paltar dərdi çəkmirlər.
Kişiləri — düm ağ ipəkdən hazırlanmış uzun paltar geyinirlər, həm köynəyi əvəz edir, həm də şalvarı. Adını bilmirəm, deyəsən kəfəndir… Başlarında isə mütləq kəlağayı olur (bizlərdə ona “arabka” deyirlər) olur, bir də arabkanı saxlayacaq 2 qat dolanmış qara kəndir. Arabka ilə kəndir bir yerdə çox əla görünür, eləbil tacdır.
Qadınları — adət üzrə onlar da yuxarıda təsvir etdiyim geyimi geyinirlər, yeganə fərq — geyim qara rəngdə olur. Başlarını da bağlayırlar. Bəzən elə olur ki, yalnız gözləri görünür. Amma ərəb qadınlarının geyimi iran qadınlarından fərqli olaraq çox gözəl, baxımlı və dəbli olur. Şəxsən mən iran qadının zövqsüz geyimini gördükdə keçirdiyim əsəbi ərəb qadınlarının geyimini görəndə keçirtmədim, əskinə çox xoşuma gəldi.

Şəkildə — qeyri ərəblərin geyimləri.
Şəhərdə təmsil olunan digər xalqlar isə müxtəlif geyimlərdə olur — kimisi öz milli geyimində (adətən indus və pakistanlılar), kimisi isə sadəcə cins, şortik (əsasən qara dərililər).


Şəkildə — müasir binalar önündə əl ilə yığılmış bəsit qayıqlarla insan daşıyan induslar.

Şəkildə — belə qayıqlarda çayın bir tərəfindən o birinə keçid üçün bizim pulla 8 qəpiyinizdən keçməli olacaqsınız.


Şəkildə — qayıqdan sadəcə görüntülər.
Dubai meqapolis kimi bir necə şəhərciyə bölünüb. Ən baxımlı və müasiri yeni Dubai adlanan şəhərcikdir. Bürc-Al-Xalifa da burada yerləşir.






Bürc-Al-Xalifa. İlk olaraq bu ən hündür binanın adı Bürc-Al-Arab idi, amma deyilənə görə Dubai-da yaşanan maliyyə böhranından sonra, köməyə yetişən qardaş Abu-Dhabi şeyxi kömək etmək üçün ilk şərt kimi bu binanın adının dəyişdirilib onun şərəfinə adlandırılmasını qoyub. Elə o gündən binanın adı dəyişib olub Burc-Al-Xalifa. Əhsən, özünü mənsub olduğu ümmətdən artıq hesab edənlərə…

Şəkildə — yaxında bu möhtəşəm binanı tam çəkmək mümkün deyil, yerləşmir obyektivə. =)

Şəkildə — Bürc-Al-Xalifa o qədər hündürdü ki, onu fotoaparatla tam olaraq yalnız uzaqdan çəkmək mümkündür.
Bunu əvvəlki yazılarımda da qeyd etmişdim — şəhərdə total quruculuq, tikinti işlərinin gedişatına baxmayaraq heç harda toz, torpaq gözə çapmır — ideal təmizlikdir.


Şəkildə — Hanı sement qarışdıran maşınlar? Hanı yolu qazıb, sonra yox olan işçilər… Qərib gəldi bura mənə… =)
Dubai-da sən demə çayı limonla deyil, nanə ilə içirlərmiş. Limon xahiş etdikdə isə limonun yarısını gətirirlər, çaya sıxmaq üçün.

Bu günlük də bu qədər. Gələn yazım final yazı olacaq. İzləyin. 😉
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Dubai. Azərbaycan gəncinin qeydləri…

Dubai dedikdə orta-statistik Azərbaycanlının ağlına həmən ucu-bucağı olmayan ticarət mərkəzləri gəlir. Doğrudan, Dubai-a gedib o əfsanəvi ticarət mərkəzlərini gəzməmək günah olardı.
Dubai ticarət mərkəzləri özü-özlüyündə böyük və tükənməz bir dünyadır — bütöv günlərimi sərf etdim, amma nə Dubai City Mall-ın, nə Dubai City Center-in, nə də ki, Dubai Festival Center-in sonuna gedib çıxa bilmədim. Özü də hər birində dəfələrlə oldum. Miqyası təsəvvür edin — bizim görməmişcəsinə ağzı sulu və harda gəldi reklam etdiyimiz Park Bulvar adi Dubai City Mall-ın yanından ən azından 1000 dəfə kiçikdir. Deyərdim Mall-ın elə bir seksiyası Park Bulvar boydadır. =)

Şəkildə — Ticarət mərkəzlərinin nisbətən kiçiklərindən sayılan Festival Center-in 100-lərlə olan xollarlarından biri.
Dubai Ticarət Mərkəzləri tək miqyası ilə seçilmir — onlar insan qabiliyyətinin böyük əsərləridir — hər birinin özünə məxsus memarlığı, daxili tərtibatı, təmizliyi, səliqəliyi göz oxşayır. Bütün dünya brendləri bu kimi mərkəzlərdə özlərinə yer etməyə çalışır. Burada siz Ferraridən tutmuş Bvlgari-yə kimi dünya brendlərini görə bilərsiniz.

Şəkildə — Dubai Ticarət  Mərkəzləri o qədər böyükdür ki, hər seksiyanın sonunda bir böyük incəsənət əsəri olur. Bu fontan kimi.

Şəkildə — və hətta içində yırtıcı akulalar üzən nəhəng akvariumlar…
Gold. Dubai-a gələn Azərbaycanlının işlətdiyi ilk söz. Elə yəqin ona görədir ki, nəhəng qızıl mərkəzlərində analoqu olmayan sayda müşahidə kameralarına rast gəlinir. =)
Onu da qeyd edim ki, Dubai-da satılan qızıl-brilyant həqiqətən göz oxşayır. Onları gördükdən sonra bizim Mərkəzi Univermaqda “brilyant” adıyla satılan daşların adi şüşə olmasına əmin olursan. Nə yazıqlar ki, bizdə zinət əşyaları belə saxtadır…

Şəkildə — Adətən təhlükəsizlik səbəbindən müşahidə kameralarının şəklini çəkməyə icazə vermirlər, amma bu dəfə çəkə bildim. Bax və təəccüblən! Şəkildə hələ mən bütün kameraları qeyd etməmişəm. =)
Ümumiyyətlə, Ticarət Mərkəzlərində fotoaparata gəzən şəxsə biraz şübhəli baxırlar, səbəb — şəkilləri çəkib, sonra malların plaqiat edilməsindən çəkinirlər. Plaqiatdan söz düşmüşkən:


Şəkildə — Bəs sizin Bakıda Dubai binalarından bəsitcəsinə plaqiat edilimş 5 ulduzlu eviniz varmı?! =)
Bir şeyə də fikir verdim, Dubai-da normal səviyyəli adam özünə sığışdırıb gedib McDonalds və digər fastfood kafelərdə yemək yeməz, oralar qara millətin məskənidir. Bizdə isə bunun tam əski müşahidə edilir.

Şəkildə — Korobka-korobka “Niaqrası” var ərəblərin. =)
Bu günlük də bu qədər. Davamını gözləyin. 😉
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Dubai. Azərbaycan gəncinin qeydləri…

Əslindən bu yazını Bakıya dönərkən Dubai beynəlxalq hava limanında yazmağa başladım. Hər tərəfim azərbaycanlı idi, bu azmış kimi informativ tabloda dönəcəyim doğma şəhərin adı da — Haydar Aliyev kimi göstərilmişdi. Sanki Bakıdaydım.  =)
Dubai-a daxil olar-olmaz diqqətimi ilk çəkən məqam — hər tərəfin ideal təmiz olması idi. Bunu hər yerdə müşahidə etmək olur — böyük quruculuq işlərinə baxmayaraq, yollarda toz, palçıq, adət etdiyimiz analoqu olmayan çuxurlara rast gəlmək mümkün deyil. Bütün yollar, körpülər, binalar yaşından və görünüşündən asılı olmayaraq təmiz və baxımlı saxlanılır. Burada həmçinin, siz balkonlardan asılmış pal-paltar, peyk antenalarını görməzsiniz. Hər-halda mən orada olduğum müddətdə bir dəfə də olsun belə bir halın şahidi olmadım.
Şəkillərə böyük həcmdə baxmaq üçün mouse-la üstündə tıklayın.

Şəkildə — Adi yaşayış binası. Nə asılmış pal-paltar var, nə də ki peyk antenaları.

Şəkildə — Bütün yollar boyu kanalizasiya sistemi qurulub, hərçənd Dubai-da ildə 1-2 dəfə yağış ya yağa, ya da yağmaya. Bizimkilər üçün böyük örnək.
Dubai-da digər diqqətimi çəkən məqam — insanların qanunlara olan hörmətidir. Bu əsasən də gündəlik həyatda hiss olunur. Məsələn, heç bir piyada müəyyən edilməmiş yerdən keçməz (əlbətdə ki, əgər o Azərbaycandan gəlmə deyilsə), taksi sürücüsü isə müəyyən edilmiş yerdən kənar öz taksisini saxlamaz və ya heç kəs maşınıyla yol boyu çəkilmiş xətləri tapdalayıb qırmızı işıqdan keçməz. Özü də bu hal yalnız yerli (burada onlara lokal deyilir) əhaliyə aid deyil, qayda-qanunu gəlmələr də gözləyir. Yollarda 2-3 dəfə qayda pozuntusunun şahidi olduq, təsəvvür edin, ikisində sürücü azərbaycanlı çıxdı. =) Ümumiyyətlə, burada qayda pozanlara qarşı sosial qınaq var, onlar qanacaqsız, mədəniyyətsiz kimi qəbul edilir. Əfsuslar olsun, amma bizdə bunun tam əksidir — qayda pozmaq “bomba oğlan”-lıq sayılır. Günah bizim özünü ifadə etmə və cılızlıq kompleksimizdədir.
Dubai-da sərnişin daşıma sistemi də mükəmməl təşkil olunub. Avtobusun sərnişinin istəyi ilə harda gəldi saxlaması fantastik olay kimi görünür. Burada avtobusların dayanması üçün xüsusi ayrılmış dayanacaqlar var və bu dayancaqların sayəsində sərnişin götürən avtobuslar heç bir halda yol ilə hərəkət edən digər avtomobillərin gedişatına maneə olmur. Bizdə 3 sıra dayanıb bütün yolu tutan avtobus sürücülərinin (onlara sürücü demək olarsa) gözlərindən iraq…


Şəkildə — Əksər avtobus dayanacaqları kondisionerlə təhciz olunub.

Şəkildə — Taksilər bizdə biznes klas avtomobillər hesab edilən Toyota Camry və Hyundai Sonatadır.

Şəkildə — Azərbaycan taksi sürücülərinin arzusu — Dubai-da taksiyə minmək üçün bəzən növbəyə durmalı olursan.
Dubai metrosu baxımlı və müasirdir. 2 il ərzində ərəblər 30-dan (!) çox stansiya tikib, təhvil veriblər. Bax buna deyərəm analoqu olmayan inkişaf! Görəsən Tağı müəllimin bundan xəbəri var?! =)



Şəkillərdə — Dubai metrostansiyaları bir-birinə bənzəyir, amma buna baxmayaraq çox proqressiv və müasir görünüşləri var.


Şəkillərdə — həqiqi “analoqu olmayan” quruculuq işləri gecələr də davam edir.
Bu günlük bu qədər, davamı (davamları) mütləq olacaq. Bloqu izləyin. 😉
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Dubai. Azərbaycan gəncinin qeydləri…