Dünyanın təməlini sarsıdacaq bu bəd xəbər məni yarı oyaq, isti posteldə uzanıb Reeder-lə RSS Feedləri oxuyarkən haqladı. Bir anda sanki dünya dayandı. Canlı əfsanə, ümumbəşər, ümuminsan və ümumheyvan bir məxluq artıq həyatda yox idi…
Nə qədər ağrılı, acılı olsa da — uşaqlıq xatirələrimizə əbədi həkk olunmuş dahi aktyor Çita artıq həyatda yoxdur. Uşaqlıq xatirələri… Onun ulu və uzaqgörən əməlləri yalnız bizim uşaqlıq xatirələrimizlə bitəcək qədər az deyil, o həmçinin bir çoxlarına örnək ola biləcək şanlı həyat yaşadı. Çita sözsüz ümumbəşər səviyyəli aktyor idi, məhz onun tükənməz kimi görünən əməyi nəticəsində kolxoz Hollivud ilk dəfə filmlərdə heyvan personajlardan kommersiya baxımında uğurla istifadə etdi. Bu isə minlərlə heyvanın üzünə yeni perspektivlərin, uğurlu gələcəyin açılması deməkdir.

Ağır itkidir. Deyilənə görə Şimali Koreyada bu xəbəri 2 qat ağır zərbə sayıb (Kim Çen İrin ölümündən sonra), 2-ci kruq ağlaşma qurublar.

Bizim millət isə burada da öz biganəliyini göstərməkdədir. A balam, nətəhər olur xalqına qan uddurmuş diktator Qəddafi tələf olanda yas mərasimləri qurulub, ehsan verilir, bu boyda kinomotoqrafiya dahisi vaxtsız (80 yaşında) əldən gedib, amma bir nəfər də olsun ehsan bir yana, adi “nezirskiy” konfet paylamır?!
Sağol Çitacan!
PS. Beyni 2 neyron birləşməsindən ibarət olan və rəylərdə özünə əl qatacaq amebaların nəzərinə — yazı yarı-gerçək ironiya ilə yazılıb.
Yazı həmçinin yayımlanır:
FOXnews.az — Ümumbəşər itki… 
Forum — Ümumbəşər itki…

Hansı yerli telekanalımızı açıram — Vilnus merinin YOUTUBE üçün çəkdirdiyi BTR ilə köhnə Mersi əzmə səhnəciyini göstərib, həqiqət kimi qələmə verirlər. Acaba bütün özünə hörmət edən dünya telekanalları bunun qurma bir teatral səhnəcik olduğunu qeyd etdiyi halda, bizimkilərin belə təqdimatla məqsədi nədir?! =)
Bədbəxtçik isə ondadır ki, insanlarımız onlara inanıb, hesab edirlər ki, Avropanın göbəyində hansısa bir məmur analoqu olmayan qudurğanlıqla vətəndaşın maşınını BTR ilə əzməyə qadirdir! Ölmüşdü Xankişi! Vətəndaşın reaksiyasını qoyduq kənara, o meri məhz sosial qınaqla bir hala salarlar ki… Nəsə. Bizimkiləri qınamıram, öyrəşmişik də…
Rus demişkən, “sobstvenno” səhnəciyin özü:

Hələ də inanmayanlar üçün isə Euronews-dan çıxarış:
БТРы «Мерседесов» не боятся
«Ударим БТРом по нарушениям ПДД», — решил мэр Вильнюса Артурас Зуокас — и ударил. В назидание всем горожанам, паркующимся в неположенных местах, градоначальник вывел на улицу бронетранспортёр. Заявив, что владельцы дорогостоящих машин совершенно обнаглели, Зуокас наглядно показал, что для «Мерседесов», «Феррари» и «Роллс-Ройсов» у закона найдётся стальная рука.
Зуокас не уточнил, всерьёз ли он намерен применять именно такой способ борьбы с теми, кто паркуется на велосипедных дорожках, на тротуарах и местах для инвалидов. Раздавленный в клипе «Мерседес» был приобретён специально для съёмок. Однако инициатива уже нашла поддержку у соседей: мэр Риги в своём Твиттере полностью поддержал коллегу и пообещал найти танк побольше.
Xəbərin ünvanı — http://ru.euronews.net/2011/08/03/justice-overdrive-mayor-crushes-illegally-parked-car
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Tank fenomeni. Vilnus.

Son dövrlər kütlə arasında 2 müxtəlif, amma eyni zamanda oxşar tendensiya müşahidə edirəm — psevdopatriotluq və psevdotollerantlıq. Özü də hər ikisinin ifrat və iyrənc forması. Psevdopatriotlar — yeri gəldi-gəlmədi özlərini gözə soxmaq naminə köpüklü ağızla analoqu olmayan vətənpərvərliklərini sözlə ifadə edib, əməldə tam əksini etdikləri halda, milli psevdotolerantlarımız artıq erməniləri qardaşlarımız elan edib, xalqımızı “geri kafalıqda” qınayıb, barışığa səslənirlər. Acınacaqlı situasiya yaranıb.
Millətimiz burada da sərhəd bilməyərək, ifrata varır. Bu günlərdə məşhur satirik Müntəzirin bir bloq yazısını oxudum. Söhbət Aybəniz Həşimovanın atası vətən uğrunda şəhid olmuş qızı Aynişanın son hərəkətlərindən bəhs edir. Qızcığazın bayrağımızı aşağılaması bəs deyilmiş kimi, erməni dostları (!) ilə şəkillər çəkdirib, Facebookda paylaşması lap məyus edicidir. Müntəzir bu olayı bloqunda təsbit də edir. Kim kim, amma Aynişan gərək bunu etməzdi.

Nigarin əlində tutduğu bayrağa fikir verin.
Digər qəhramanımız az qala milli qəhraman statusuna qədər ilahiləşdirdiyimiz Eurovision müsabiqəsində ölkəmizi təmsil edən Nigar Camaldır. Öz doğma Azərbaycan türkcəsində tutarlı bir söz deməyə çətinlik çəkən, Türkiyə səfəri zamanı bayrağımızı aşağılayan Nigar xanımın son günlər sosial şəbəkələrdə yayılan Facebook yazışması məni lap şoka saldı. Bu dəfə Nigar xanım bayrağımızı deyil, dövlətimizi, ölkəmizi aşağılayır. Əhsən belə “patriotlara”…

Deyəsən işimiz qalıb bir tək Allaha…
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən böyük, ən uca, ən müqəddəs bayraq!

Deyilənə görə bu möhtəşəm kompozisiyanın müəllifi (həm də ifaçısı) Azərbaycanlıdır. Əhsən!

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Youtube

İlk öncə Eldar və Nigarın Azərbaycan türkcəsində normal danışa bilməməkləri mənə çox toxundu. Təmsil etdiyin doğma vətəninin dilini bilməmək analoqu olmayan hallar silsiləsindən idi. Amma heçnəyə baxmayaraq onlar qalib oldular. Rusların gözəl bir məsəli var — победителей не судят. Möhtəşəm qələbə idi. Azərbaycan çətinliklə də olsa, lazımı qədər səsi toplaya bildi. Təbriklər Azərbaycan!

Azərbaycan üçün bu çox böyük uğurdur. Ani saniyədə Azərbaycan sosial şəbəkələrdə top trendlər sırasında oldu. Hətta deyilənə görə Google Earth sorğuların çoxluğundan sıradan çıxdı — hər kəs xəritədə Azərbaycanı axtarırdı. Bu ölkənin tanıtım yolunda çox böyük və əhəmiyyətli PR addım olacaq, İnşallah.
Təriflədim, bəsdir. Adətim üzrə, əmmalara keçirəm:
Nigarın türk bayrağı ilə səhnəyə çıxması, Eldarın göstərdiyi bozqurd işarəsi — şəksiz bunlar Türkiyəyə böyük jest və sayğı idi. Amma… öz bayrağımızı da Eldar götürə bilərdi. Məgər böyük Rəsulzadə möhtəşəm bayrağımızı qardaş bayrağından istifadə edək deyə yaradıb?! Hə, deməli belə… Bu məsələdə bir pozitivlik hiss etdim — türk soyumuzun dərketmə prosesi qaçılmaz bir vüsət alıb.

Türk qardaşlarımızın təmsilçimizin səhnəyə onların bayrağı ilə çıxmasına maraqlı reaksiyaları.

Digər bir məsələ, bizimkilər qalib olar-olmaz, İTV və digər yerli telekanallarda dəxilsiz insanların analoqu olmayan sabunlanma prosesinə başlamasıdır. Hər kəs özünə məxsus tərzdə sabunlanma üslubuna əl atır. Gözəl və möhtəşəm bir qələbəni mənasızlıqları ilə ucuzlaşdırırlar. Bu qələbədə bir çox insanların haqqı, zəhməti var — bilirik, amma bunu dəfələrlə və dayanmadan saqqız kimi çeynəyib gözümüzə soxmaq ən azından bezdiricidir.
Başqa bir məqam isə küçə avtoyürüşlərdir — xalqımız böyük qələbələrə susayıb, insanların küçələrə axışması başa düşüləndir, amma burada da qədərinə varmaq lazımdır. Məgər qızların lütlənib özlərini çölə qoyması, yoxsa hansısa avtoşun avtomobili 2 təkər qaldıraraq qəza şəraiti yaradıb 6 maşın əzməsi sevinc hissidir, yoxsa əzəmətimizin göstəricisidir?!  Maraqlıdır… Belə hallar şənliyin konkret şitini çıxarır.
Ermənistanda isə qeyri-rəsmi matəmdir. Bu onların saytlarından da hiss olunur. Məsələn, buradakı rəylərə baxın — Armtoday.info. Haylar artıq çarəsizlikdən bir-birlərini təhqir belə edirlər. Onu da nəzərə alın ki, rəylərin 99% pozulub — saytda yalnız Azərbaycanlılar adından ermənilər tərəfindən yazılan sarsaq rəylər, bir də öz şəxsi rəyləri yer alır. Sağlam fikirli rəylər həmən pozulur.
Və sonda… Nə qədər təəcüblü olsa da, Azərbaycanlılar arasında da bu qələbəyə sevinməyənlər, müsabiqəyə ləkə yaxanlar da tapıldı. Hərənin bir dərdi var, amma bildiyim qədəri onların bir çoxu bu qələbənin iqtidara işləyəcəyindən ehtiyatlanaraq bu addımı atırlar. Ola bilsin özlərinə görə, onlar haqlıdırlar, amma şəxsən mənim fikrimcə yanılırlar — vətənin qələbəsinə yalnız sevinmək lazımdır, müxalif vətənə deyil, iqtidara olmaq lazımdır. Unutmaq lazım deyil ki, iqtidara hər kəs gələ bilər, amma vətənimiz bir və dəyişilməzdir.
Eurovision bayramınız mübarək!
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Eurovision 2011-in qalibi – AZƏRBAYCAN!

Cine-Alliance-dan Hollywood səviyyəli və ən əsası çox patriotik bir film-ithaf. Mütləq izləyin!

Əsasən də buna analoqu olmayan super-buper tollerant kosmopolitizmdən əziyyət çəkənlərin baxması məsləhətdir.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Şəhiddik zirvəsi

Çoxdandır ki, vaxt azlığından filmlərə baxa bilmirəm. Amma son 10 gündə imkan edib bir neçə filmə baxdım, onlara dair fikirlərimlə bölüşürəm. Filmlər — Путешествия Гулливера (Gulliver’s Travels), Вверх (Up), Санктум (Sanctum), Гадкий я (Despicable Me).
Путешествия Гулливера (Gulliver’s Travels)
Bu filmə bir ay öncə baxsam da, filmə dair resenziya ilə bu gün bölüşürəm. Özü kimi primitiv filmi hələ fikirləşmək lazımdır. Dəhşət. İtirdiyim vaxtıma çox heyfim gəldi.
Demək olar ki, bütün aktyorlar “anloqu olmayan” tərzdə rolları süni ifa edirlər. Bircə Jack Black nəsə etməyə çalışır, amma tək əldən səs çıxmaz. Nəticədə mənasız və axırı ilk saniyələrdən bilinən bir film alınıb. Belə filmlər 90-cı illərdə dəbdə idi, amma indi 2011-ci ildir. Ssenarini danışmayacam, bircə deyə bilərəm ki, mənasızlığın son həddidir.
Filmə baxmağı heç bir halda məsləhət bilmirəm. Vaxtınızı daha faydalı şeylərə sərf edə bilərsiz, bu film isə vaxt itkisindən başqa bir şey deyil. 10 ballıq şkala ilə qiymətim 0 bal.
PS. Bu filmdə 3D də həddən artıq keyfiyyətsiz təşkil edilib.

**************************
Вверх (Up)
Coxdandır ki, bu filmə baxmağa tərəddüd edirdim, treylerindən mənə nəsə bir uşaq filmi kimi gəlirdi. Amma bir məsləhətdən sonra baxmaq qərarı verdim. Çizgi filmi olsa da özündə böyük məna daşıyan bu film dərhal mənim ən sevimli filmlərdən birinə çevrildi. Filmdə həm qəm, həm də xoşbəxtlik yan-yanadır.
Mükəmməl ssenarini qısaca danışım — film bir balaca oğlancığazın həyatından bəhs edir. O kiçik yaşlarında olarkən öz yarını tapır — onları bir əlçatmaz arzu birləşdirir — uzaq sahillərdə yerləşən bir şəlalənin yanında ev tikib, birgə yaşamaq. Böyüdükdən sonra cütlük evlənir. Amma xoşbəxtlik çox çəkmir, cavan ailənin uşağı olmur. Həyat isə öz axarında davam edir. Cütlük qocalır. Artıq qoca birisinə çevrilən, amma daxilən hələ də cavan baş qəhramanımız həyatda tək qalır — yarı vəfat edir. Kədərinə qapanmağa başladığı vaxtda balaca bir uşaq peyda olur və yeni macəralar başlayır.
Bu filmə 10 baldan 10+ bal verirəm. Həddən artıq gözəl bir filmdir. Mütləq baxın. Məsləhətdir.

**************************
Санктум (Sanctum)
Kemeronun bu işi haqda çoxlu rəylər bildirilib. Kimisi pisləyir, kimisi tərifləyir. Açığı film ilk yarım saat ərzində təmamilə xoşuma gəlmədi — aktyorların olduqca süni rolu, ssenarinin həddən artıq zəif olması özünü bildirirdi. Amma filmdə hadisələr cərəyan etdikcə, bir-birinin dalınca insan faciələrin şahidi olduqca, filmə maraq artdı. Görünür Kemeron zəif ssenarini filmdəki faciəvi səhnələrin bolluğu ilə kompensasiya etmək istəyib. Bu hardasa onda alınıb.
Adət üzrə ssenarini qısaca danışım — Mağaraları öyrənən bir elmi tədqiqat qrupu “analoqu olmayan” bir mağara sisteminə rast gəlir və bütünlüklə özünü onun öyrənilməsinə sərf edir. Amma çox keçmir ki, cansız daş parçası öz sərt üzünü göstərir — insanlar bir-bir müxtəlif vəziyyətlərdə faciəvi şəkildə ölməyə başlayırlar. Bir tərəfdən də tufan qopur — mağaralar su ilə dolmağa başlayır. Ssenaridə baş verəcək hər dramatik olayı 10-20 dəqiqə öncədən tapırdım — bu da ssenarinin standart olmasından irəli gəlir. Digər maraqlı bir cəhət — filmdə kim pessimistləşməyə başlayır — deməli növbəti qurban o olacaq. =)
Filmə qiymətim 10 baldan 8 bal. Niyəsini əmmaların olmasındadır. Birinci əmma — görünür Kemeronun yaşı artdıqca, onda Tarantino sayağı sadizm çoxalmağa başlayır — filmdə yeri gəldi-gəlmədi meyitləri göstərilməsi, sadizm səhnələrini qeyd etmək istəyirəm. Anlayıram, film real hadisələr əsasında çəkilib və reallığı əks etdirmək üçün bu kimi səhnələr vacibdir, amma day bu qədər də yox də. İkincisi yuxarıda qeyd etdiyim kimi, ilk yarım saatda aktyorların həddən artıq süni oyunu.
Onu da qeyd edim ki, qoca Kemeron filmi super effektlərlə tərtib edib, hər şey çox real görünür, 3D də səviyyəsiz “Qulliver” filmindəkindən ən azından 100000000000000 dəfə keyfiyyətlidir.

**************************
Гадкий я (Despicable Me)
Megamind-ı təkrarlayan, daha doğrisu Megamind-ın təkrarladığı bir film. Ssenarilər demək olar ki, eynidir — eyni mərdimazar qəhraman, eyni olaylar, sadəcə Megamind-da baş qəhramanı mərdimazarlıqdan uzaq edən qadın gözəlliyidirsə, bu filmdə səbəb 3 yetim uşaqdır. Ssenarini danışmayacam, bunun üçün Megamind üçün yazdığım resenziya ilə tanış ola bilərsiz.
Onu da qeyd edim ki, film ilk əvvəl çox əla və maraqlı başlamışdı, amma filmin ikinci yarısı standart ssenari üzrə inkişaf edir, bu da onu tam mənasızlaşdırır. O səbəbdən filmə qiymətim 10 baldan 7 bal.
PS. Megamind-dan bu film daha effektli və maraqlı alınıb.

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən son izlədiyiniz film

Hüsnünün inadkarlığı hərkəsi əldən saldı. Həftə sonudur, istirahət vaxtıdır. Ən yaxşı (yeni) Youtube çarxları ilə bölüşürəm.
Bu oyun çarxını (Guitar Hero 5) son ayların ən mırt çarxı kimi seçirəm. Düzdür biraz 18+ mövzuludu, amma ölmüşəm gülməkdən, mütləq baxın.

***
AXE çarxları hər zaman kreativliyi ilə seçilir. Bu dəfə də növbəti əsər yaradıblar.

***
Məhşur VolksWagen “juk” qayıdır. Əla çarx.

***
Apple yenə irəlidədir. Möhtəşəm çarx.

***
və sonda… Ruslardan gözəl və düşündürücü bir çarx… Siqaret çəkmək barəsində.

Hələlik bəsdir. Xoş istirahətlər. 😉
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
İstirahət edək. Ən möhtəşəm çarxlar

Bu gün yaman yorğunam. Günüm gərgin olduğu kimi də, maraqlı olub. Amma yazmağa taqətim yoxdur. Ona görə sadəcə maraqlı bir video çarxla bölüşəcəm. Rusiya telekanallarının birində efirə çıxan verlişdən kadrlardır — bir erməni ailəsinə həsr olunub. Siz bir bunların dəyərlərinə baxın. Vəhşi xalqın vəhşi nümayəndələri.
Deyirəm, yazıq bunların qonşuları…

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Son olaylar. Nələr baş verir?!

Bu həftə Maşallah o qədər iş olub ki, vaxt edib barmaqla sayılası filmlərə baxa bilmişəm. Bu dəfəki qurbanlarım — Аджами (Ajami), Скотт Пилигрим против всех (Scott Pilgrim vs. the World), Побег из Вегаса (Get Him to the Greek), 500 дней лета ((500) Days of Summer), Конец света (End of Days) və Перси Джексон и похититель молний (Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief).
Bir bir sadalayaq.
Аджами (Ajami)
Bu filmə baxmağa yaxın qardaşların biri məsləhət etdi. Film triller, psixoloji dram janrına çəkilib. İsrail filmidir. Filmin belə möhtəşəm ssenariyə malik olmasını heç gözləməzdim. Aktyorların gözəl oyununu da qeyd etmək istəyirəm.
Ssenari hardasa Hindistanın “Zibillik Milyonçusu” filminə bənzəyir. Amma orada sonluq real həyata xas olmayan “happy-end”-lə bitirsə, burada sonluq kövrəldicidir… Filmdə söhbət fələstinli bir dinc ailədən gedir. Əsas qəhramanlar 2 azyaşlı gəncdir. Ssenarini qısaca danışım — bu gənclərin əmisi oğlu kafesinə hücum edən bir bir dələduzu güllələyir. Bu dələduz da sən demə fələstinin nüfuzlu kriminal ailələrinə mənsub olur və ailələr arasında qan müharibəsi başlayır. Daha doğrusu dələduzlar dinc ailənin bütün üzvlərini güllələməkdə qərarlıdırlar. Bir neçə nəfər qurban gedəndən sonra, növbə 2 azyaşlı gəncə çatır. Qohum-qonşu bu azyaşlıları xilas etmək üçün ailələr arasında barışıq elan edirlər, amma bir şərtlə — bu iki gənc sağ qalmaları üçün dələduzlara külli miqdarda pul verilməlidirlər… Bununla da gənclərin onsuzda asan olmayan həyatları daha da mürəkkəbləşir, onlar kriminal işlərə əl atmalı olurlar… Qalanına özünüz baxsanız yaxşıdı. Gözəl filmdir. Film məşhur “Pulp Fiction” stilində çəkilib, yəni bir neçə səhnəcikdən ibarətdir.
Filmdən bir sitat çox xoşuma gəldi — o yerdə ki, məyusçuluq və kasıblıq hökm sürür, mafiya idarəçilik edir, o yerdə barmaqlar tapançadan güllə atmağa can atır, əl isə öldürmək üçün asanlıqla bıcaqı götürür…
Məsləhət görürəm. 10 ballıq şkala ilə 10 bal.

******************************
Скотт Пилигрим против всех (Scott Pilgrim vs. the World)
Film industriyasında inqlab edəcək yeni ideyalı bir film. Bu filmə sırf filmdə demək olmaz. Oyun, komik və bədii filmin miksindən yaradılıb. Məzəli çəkilib, mənim çox xoşuma gəldi. Film bir anda baxılır, sanki hansısa maraqlı bir oyunun şahidisən. Onu da qeyd edim ki, eyni adlı oyun da çox populyardı.
Filmin ssenarisi də maraqlıdı — deməli adəti üzrə bir cavan oğlan (qəhraman — Scott) bir qıza vurulur. Amma o qız sirli birisidir və Scott onunla əlaqəyə girən kimi oyun sayağı antiqəhramanlarla vuruşmağa məcbur olur. Hər qalib gələndədə o xallar (bonuslar) qazanır. Son anti-qəhramanı öldürdükdən sonra, o xallarını maksimum edir və yeni bir can qazanmış olur. Növbə çatır super finala. Super finalda o məğlub olur, ölür. Amma axı o can qazanmışdı! 😆  Scot bonus candan istifadə edib yenidən həyata qayıdır və bu dəfə qalib olur. Deyərdim cox mırt kinodur. Əgər keyfiniz yoxdursa, adi filmlərdən bezmisinizsə, nəsə qeyri-adi bir filmə baxmaq istəyirsinizsə, onda bu film sizin seçimdir.
Filmin adın mən belə qoyardım — Botanın (botanik) sərgüzəştləri.
Qiymətim 10 ballıq şkala ilə 10 bal. Ən sevimli filmlərimin sırasına yazdım.

******************************
Побег из Вегаса (Get Him to the Greek)
Bu filmi 2010-cu ilin ən yaxşı komediyalarından saymaq olar. Film çeynənilmiş mənasız və şit zarafatlardan uzaqdır. Amma başdan-ayağa böyük bir məzədir (hardasa məna da kəsb edən).
Ssenarini adi saymaq olar — deməli böyük bir səsyazma studiyasında çalışan baş qəhramana tapşırılır ki, keçmişin ən populyar ulduzunu yeni konsert vermək üçün yola gətirsin. Beləliklə, zahirən Lider-in əməkdaşı Murad Arifi xatırladan baş qəhraman yola düşür Londona və… keçmiş ulduzun gündəlik keyf həyatının bir hissəsinə çevrilir. Amma gündəlik keyfin özü də bezdiricidir. Bizim qəhraman da bezir və keçmiş ulduzun həyatında dəyişikliklər etməyə çalışır.
Aktyorların gözəl oyununu qeyd etmək istəyirəm.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 9 bal.. Baxmaq məsləhətdi

******************************
500 дней лета ((500) Days of Summer)
Anlamaq olmur, bu film drama janrında çəkilib, yoxsa “vse-taki” traqi-komediyadır. Bir sözlə növbəti qeyri-adi film. Əvvala qeyd edim ki, aktyorlar onlara həvalə etmiş rolların öhdəsindən məharətlə gəlirlər.
Ssenari isə — baş qəhraman təbrik açıqcaları istehsal edən bir şirkətdə çalışır. Maraqsız həyat sürür. Hər gün ev-iş, iş-ev. Bir gün ofisdə yeni işçi — Summer (Yay) adlı bir qız peyda olur və bununla da onun həyatı tam dəyişir. Hadisələr bir anda inkişaf edir və baş qəhramanla qız görüşməyə başlayırlar. Amma çox keçmir ki, Summerin hissləri qəhramanımıza qarşı soyurur. Qızı dəlicəsinə sevən oğlan isə az qalır başını itirsin. Məlum olur ki, Summer nişanlıdır.
Filmin başlığı ümumiyyətlə super idi. Deməli ilk olaraq yazılır — Bu filmdə cərayan edən hadisələr həqiqətə uyğun deyil və hadisələrin real insanların həyatı ilə üst-üstə düşməsi sırf təsadüfdür. Əsas da sənin həyatınla Jenny Beckman. Qancıq (Suka). 
Filmin özü gözəl və maraqlı olsa da, sonda mənası məni açmadı. Ona görə 10 ballıq şkala ilə 8 bal verirəm.

******************************
Конец света (End of Days)
Fantastik trillerdir. Yenə də dünyanın sonudur. Yenə də dünyaya antixrist gəlir. Yenə də hər şeyi qaynadıb-qarışdıran İblisdir. Yenə də dünyanın xilaskarı ölməz Şvartsdır (düzdür, axırda ölür). Hə, bu filmdə baş qəhraman uşaqlığımızın məşhur aktyoru Arnold Schwarzenegger-dir.
Film uzaq 1999-cu ildə çəkilsə də, mənim üçün tapıntı oldu. Gəzəl çəkilib, əsasəndə İblis rolunu oynayan Gabriel Byrne-nın məharətlə yaratdığı obrazı qeyd etmək istəyirəm. İblis rolunu heç metr Al Paçinonun özü belə oynamayıb. Filmi biraz maraqsız edən Şvartsın zəhlə tökən ölməməzliyidir. Amma onu da etiraf etmək lazımdır ki, bu filmdə Şvartsın oyunu bəlkədə karyerası boyu oynadığı ən yaxşı aktyor oyunu idi.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 7 bal.

******************************
Перси Джексон и похититель молний (Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief)
Yunan mifologiyasını uşaqlıqdan sevdiyim üçün bu filmə baxmaya bilməzdim. Amma gözlədiyimi almadım. Yenə “Битва Титанов” filmində olduğu kimi burada da mifologiyaya aid olmayan Hollywood sayağı müasir Zevs, Poseydon və Aidlərin arasında dava düşür. Lakin burada pis “dayday” rolunu Poseydon yox, Zevsin özü oynayır. Effekt sarıdan film gözəl tərtib olunub, amma ssenari sarıdan zəifdir.
Ssenari — Poseydonun zinədən olan oğlu Persi Zevsin qəzəbinə tuş gəlir. Qəzəbin səbəbi Zevsin ildırımlarının itməsidir. Qüdrətli Zevs elə bilir ki, ildırımlar Persidədir, amma yanılır… Heç qüdrətli Tanrı-da yanılar? Nəsə. Aktyorlarında zəif oyunu filmi lap mənasızlaşdırır. Filmə baxdıqdan sonra itirilmiş vaxtıma heyifim gəldi.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 3 bal. Çox yox, o da ki effektlərə görə.

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən son izlədiyiniz film