2 həftədən çoxdur ki, bloqa vaxt ayırmağa vaxt olmadı. Səbəblər bir neçədi — əsası — bədlik tutub məni, ya dırnağım əzilir, ya da əlimə dəmir batır (!). Keçirəm mətləbə — son dövrlər Qarabağ məsələsinin həlli, Rus millətçilərinin aktivləşməsi, İsrailin İrana hücumu və sair kimi xəbərlər çox aktualdır. Əslində bütün bu hadisələr bir-birinə bağlıdır. Necə?! Gəlin təhlil edək.

Rus İmperiyası süqut dövrünü yaşayır. Sosial haqsızlıqlar, demoqrafik fəlakət, rüşvət… Digər tərəfdən isə hələ də imperiyanı süqutdan xilas etmə cəhdləri. Rusiyanın mövcud siyasi elitasının apardığı hal-hazırki siyasət bunu nəzərdə tutur — nəyin bahasına olursa-olsun, Rusiyanın ömrünü uzatmaqdır.
Heç kimə sirr deyil ki, Rusiyanın süqutu Qafqazın itirilməsindən keçir. Məhz o səbəbdəndir ki, regionumuzda baş verən hadisələrə minimumdur müdaxilə etmə imkanımız var. Bu yaxınlarda Rusiyanın məşhur siyasi analitiklərindən biri Aleksandr Duqin Rusiyanın Qafqazı saxlama planını açıqlayıb — Rusiya süqutunu gecikdirmək üçün mütləq Qarabağ probleminin həll edilməsinə yol verməməlidir! Analitikin gəldiyi nəticəyə görə Qarabağ münaqişəsi həll edildikdə münaqişə tərəfləri avtomatik olaraq “Qərb yönümlü” olacaq, bu isə növbəti münaqişə zonasının Rusiya sərhərləri ətrafında deyil, Şimali Qafqaz torpaqlarında baş verməsinə gətirib çıxaracaq. Qafqaz xalqlarının çılğınlığını nəzərə alsaq, növbəti İçkeriya, İnquşetiya qaçılmazdır. Deməli bizim Qarabağı öz gücümüzə həll etməyimizə dair xülyaya bir quş — nə qədər ki, Rusiya mövcuddur, bu münaqişənin həlli mümkünsüz görünür, əlbət möcüzə olmasa.
Cənab Aleksandr Duqinin müsahibəsini təqdim edirəm:

Sual oluna bilinər, bəs Qərbin Rusiyanı dağıtmaqda məqsədi nədir?! İlk öncə Rusiyanın sahib olduğu tükənməz təbii ehtiyyatlar. Digər bir versiyanı isə həmyerlimiz və Rusiyanın çox tanınmış siyasi mülahizəçilərindən biri Heydər Camal səsləndirir — Rusiyanın dağılması əslində İsrailin marağındadır.
İş ondadır ki, İsrail dövləti hal-hazırda böyük dövlətlərin dotasiyaları hesabına mövcudiyyatını davam etdirir. Amma Qərb iqtisadiyyatının zəifləməsi ilə bu dotasiyaların da həcmi azalmaqdadır. Bu azmış kimi, İkinci Dünya müharibəsinin nəticələrinə əsasən imzalanmış və Almaniyanı hər il İsrailə külli miqdarda pul ödəməyə məcbur edən sövdələşmənin də müddəti bitməkdədir. İsrail xarici dotasiyasız, köməksiz çox yaşaya bilməz. Burada isə növbəti plan işə düşür — yahudilərin Rusiyaya kütləvi köçü.
Məhz yuxarıda sadaladığım səbəbdən qaynaqlaraq hal-hazırda Rusiyada millətçilik ifrat həddə çatıb. Məqsəb — Qafqazın Rusiyadan ayrılmasına nail olub, qalan Rusiyanı bölüb rahatca orada yerləşməkdir. Niyə məhz qafqazlıları?! Çünki çılğın xarakterli bu etnosu (millətləri) idarə etmək qeyri mümkündür — onların nazı ilə oynamaqdansa, buraxırlar onları baş-başa, qoy müharibələrini etsinlər, özləri isə Rusiya ərazisində unutar, ambisiyasız İsveçrə sayağı dövlət yaradırlar.
Cənab Heydər Camalın müsahibəsi:

Camal bəyin sözlərinə qüvvət — Rusiyada fəaliyyətdə olan demək olar ki, bütün millətçi qüvvəllərin başçıları yəhudi əsillidir və ya İsrail vətəndaşlığı var. Məhz bu qlobal planın tərkib hissəsi kimi bu yaxınlarda növbəti yəhudi — Rusiyanın məşhur siyasi tok-şou aparıcılarından biri Solovyevin Azərbaycana qarşı təhqiramiz sözlər istifadə edib, millətçiliyi qabardıb, guya rus xalqı adından danışmasını qeyd etmək olar.
Solovyev erməni və yəhudi əsilli AvtoVAZ rəhbərliyinin Azərbaycana buraxılmamasına dair fikir bildirib, xalqımızı iqrçilərə və faşizmə xas sözlərlə təhqir edib. Əminəm ki, onun özünə bu tip sözlər deyilsəydi, çoxdan o adamı antisemit adlandırıb basmışdılar türməyə…
Yəhudi Solovyevun radioda irqçi çıxışı. Axıra kimi dinləyin:

Camalın sözünə qüvvət isə yəhudi rahibindən gəldi. Rahibin sözünə görə — sən demə indiki Rusiya qədim yəhudi torpaqlarıdr! (Ermənilərin yeri məlum) =)

Gördüyünüz kimi Rusiyada bütün irqçi, millətçi çıxışların arxasında yəhudi millətindən olan insanlar dayanır. Yəhudilərin isə böyük Sion layihəsindən yəqin xəbəriniz var. Artıq Sion gerçəkləşməkdədir — bütöv dövlətlər ya bir iki qruplaşmanın girovuna çevrilir, ya da zorla ələ keçirilir — təsəvvür edin o boyda İspaniya, Portuqaliya, Yunanıstan iqtisadiyyatının 95% xarici və ölkəyə heç bir aidiyyatı olmayan investorlara məxsusdur! İqtisadiyyatı ələ keçiriləcək növbəti ölkə İtaliyadır. Təsmilçi oyuna ehtiraz edənlər isə həmən “demokratik” kütləvi informasiya vasitələri vasitəsilə xalq düşməni elan edib, məhv edirlər. Bu halda zorla ölkəni ələ keçirmə prosesi baş verir. Bunun şahidi — Əfqanıstan, İraq, Liviya hadisələrində olduq. Növbədə Suriya və İrandır.
Digər tərəfdən bu proseslərə sırf Azərbaycan maraqlarından yanaşdıqda — bu olayların bizə xeyri də dəyə bilər — Rusiya dağıldığı halda ölkədə demokratik qüvvələr hakimiyyətə gəlir, Qarabağ münaqişəsini həll etmək şansımız yaranır, Türkiyə geopolitik məkanda daha da güclənir. İnşallah xeyirlisi.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Yəhudilər lənətlənmiş millətdirsə… ?!

Son dövrlər kütlə arasında 2 müxtəlif, amma eyni zamanda oxşar tendensiya müşahidə edirəm — psevdopatriotluq və psevdotollerantlıq. Özü də hər ikisinin ifrat və iyrənc forması. Psevdopatriotlar — yeri gəldi-gəlmədi özlərini gözə soxmaq naminə köpüklü ağızla analoqu olmayan vətənpərvərliklərini sözlə ifadə edib, əməldə tam əksini etdikləri halda, milli psevdotolerantlarımız artıq erməniləri qardaşlarımız elan edib, xalqımızı “geri kafalıqda” qınayıb, barışığa səslənirlər. Acınacaqlı situasiya yaranıb.
Millətimiz burada da sərhəd bilməyərək, ifrata varır. Bu günlərdə məşhur satirik Müntəzirin bir bloq yazısını oxudum. Söhbət Aybəniz Həşimovanın atası vətən uğrunda şəhid olmuş qızı Aynişanın son hərəkətlərindən bəhs edir. Qızcığazın bayrağımızı aşağılaması bəs deyilmiş kimi, erməni dostları (!) ilə şəkillər çəkdirib, Facebookda paylaşması lap məyus edicidir. Müntəzir bu olayı bloqunda təsbit də edir. Kim kim, amma Aynişan gərək bunu etməzdi.

Nigarin əlində tutduğu bayrağa fikir verin.
Digər qəhramanımız az qala milli qəhraman statusuna qədər ilahiləşdirdiyimiz Eurovision müsabiqəsində ölkəmizi təmsil edən Nigar Camaldır. Öz doğma Azərbaycan türkcəsində tutarlı bir söz deməyə çətinlik çəkən, Türkiyə səfəri zamanı bayrağımızı aşağılayan Nigar xanımın son günlər sosial şəbəkələrdə yayılan Facebook yazışması məni lap şoka saldı. Bu dəfə Nigar xanım bayrağımızı deyil, dövlətimizi, ölkəmizi aşağılayır. Əhsən belə “patriotlara”…

Deyəsən işimiz qalıb bir tək Allaha…
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən böyük, ən uca, ən müqəddəs bayraq!

Bu gün Avropanın məşhur Euronews telekanalı Qarabağa dair keçiriləcək Kazan görüşü barədə böyük süjet hazırlayıb — əvvəlcə konflikt haqda qısa məlumat verilib, daha sonra hər iki tərəfin prezidentlərindən müsahibə alınıb.
Siz erməni dığasının danışığına fikir verib, nə qədər xırdaçı, nə qədər iyrənc millət olduqlarını bir daha sübut edib, hələ bir utanmadan Naxçıvana da iddia qaldırır… Nəsə. Davamını buyurub özünüz izləyin:

Mətni biraz dəyişdim:
Президент Азербайджана: “Конфликт в Нагорном Карабахе не заморожен”
Президент Армении (Западный Азербайджан): “Нас интересуют встречные компромиссы по Нагорному Карабаху”
Нагорно-карабахский конфликт – одно из трагических событий ХХ века, не урегулирован по сей день. В 1991 году армянское население этой автономной области в составе Азербайджана под давлением СССР высказалось за независимость Нагорного Карабаха. Армения (страна, которая в свою очередь тоже была создана имперской Россией на исторических землях Азербайджана) поддержала это стремление. Возникший вооруженный конфликт межу Арменией и Азербайджаном привел к гибели около 30 тысяч человек, более миллиона граждан Азербайджана стали беженцами.
Накануне этой встречи президенты Азербайджана и Армении (Западный Азербайджан) согласились объяснить свои позиции в интервью Евроньюс.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Kazan görüşü Euronews-un obyektivlərindən…

Cine-Alliance-dan Hollywood səviyyəli və ən əsası çox patriotik bir film-ithaf. Mütləq izləyin!

Əsasən də buna analoqu olmayan super-buper tollerant kosmopolitizmdən əziyyət çəkənlərin baxması məsləhətdir.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Şəhiddik zirvəsi

Son günlər başım biraz qarışıq idi. Nəhayət kompüterə əlim çatdı. Təki başımız İnşallah xeyir işlərə qarışsın. Söz verdiyim kimi, ATƏT-in son sammiti və Qarabağ problemi ilə bağlı fikirlərimlə qısa olaraq bölüşürəm.
Artıq bir çoxlarımızın xəbər tutduğu kimi, ATƏT-in bu günlərdə Qazaxıstan paytaxtı Astanada növbəti sammiti keçirildi. Bu sammitə böyük ümidlər olsa da, Rusiyanın potronajı altında hərəkət edən Ermənistanın və yekun bəyannamə zamanı elə Rusiyanın özünün də cığallıq etməsi bütün bu ümidləri puç etdi. Rusiya bir daha təsdiq etdi ki, o bizə sərf edən istənilən addımın atılmasına heç vaxt imkan verməyəcək. Bununla Rusiyanın xarici siyasətində korektələr edilməsinə dair səslənən fikir və mülahizələr havaya sovruldu. Biz bir daha Rusiyanın əsl simasını gördük.

Bəs belə olan halda nə etməliyik? Öz subyektiv fikirlərimlə bölüşəcəm:
Fikrimcə, ilk öncə proseslər ölkənin daxilindən başlamalıdır. Bütün post-sovet ölkələrinin bəlası — korrupsiya ilə mübarizə yeni, aktual fazaya keçməlidir. Bir sıra orqanların fəaliyyəti xalq üçün şəffaflaşdırılmalıdır, hakimiyyət və xalq arasında bağlılıq daha da gücləndirilməlidir. Müxalif yönümlü söz sahiblərinə də yer verilməlidir ki, onlar da öz sözlərini deyə bilsinlər. Çünki onlara söz vermədikdə, arzuolunmaz aqressiya yaranır və bu da kütləyə təsirsiz ötüşmür. Qanunun aliliyini təmin etmək üçün, əlbət ki, müharibə dövrünü yaşayan bir ölkə üçün mütləq diktatın da olması labüddür.
Daha sonra türk silahlı qüvvələrinin Azərbaycana keçidini təmin etməliyik. Ən azından 3 alay. Bəli, bizim ordumuz kifayyət qədər qüdrətlidir, amma müharibə olduğu halda, şimal və cənub bölgələrimizdəki aktivləşəcək bir neçə separatist fikir daşıyıcılarının neytrallaşdırmasını, həmçinin fürsətdən istifadə edən Rusiya və İranın Azərbaycana soxulmasının qarşısını yalnız Türk ordusunn “xofu” ala bilər. Bütün bunları nəzərə alaraq bu alayların birini cənub bölgələrimizdə, birini şimal zonada, digərini isə birbaşa ermənilərlə təmas xəttində yerləşdirmək olar. Türk ordusu bizə yalnız aqressor və separatçıları saxlamaq üçün lazımdır. Öz ordumuz isə asanlıqla Qarabağı ermənilərdən təmizləyə bilər. Lap Zəngəzuru və Ermənistanın indiki bölgələrinin bir neçəsini də ələ keçirmək olar — bufer zonası yaradıb, indiki erməni siyasətini elə özlərinə qarşı tətbiq etmək mümkündür.
Bütün bunları reallaşdırmağa bizim cəmi 5-7 ilimiz var. Çünki 2016-cı və 2018-ci illərdə Rusiyada müvafiq olaraq Beynəlxalq Olimpiya oyunları və Futbol üzrə Dünya Çempionatı keçiriləcək. Belə olan halda Rusiya Ermənistana görə milliardlarla sərmayəni boşuna verib müharibəyə qoşulmağa risk etməz. Yəqin o vaxta kimi İran problemi də həll olunar. Düzünü zaman göstərəcək.
Bu qədər. Bu mənim subyektiv fikirlərim idi. Razı deyilsinizsə, xahiş edirəm əsaslandırın. Yoxsa yazı yazmaq xatirinə yazılan rəylər pozulacaq.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Qarabağ. Dalan yoxsa həll yolu?!

Havaların soyumasına baxmayaraq, Rusiyanın siyasi gedişləri yaponları yandırıb-yaxır. Belə ki, prezident Medvedevin Kuril adalarına baş çəkməsi “uzkoqlazıy”-ları yaman əsəbləşdirib, hətta səfirlərini belə geri çağırıblar.
Xatırladım ki, bu adaları Yaponiya özününki hesab edir və bu adalara dair hər hansı bir addımı həssaslıqla izləyir. Rus şovinizmi bizlərə yaxşı məlumdur — cənab Medvedevin özünə məxsus “цинизм”-i isə hədd bilmir — o bu adaları məhz Yapon avtomobilində gəzib dolaşıb. Yazıq yaponların isə rus ayısına qarşı çıxaracağı tutarlı bir şey yoxdur. Uzaq başı texnikalarının Rusiyada satışına embarqo qoyacaqlar, amma bundan da yalnız özləri uduzacaq.
Bu arada Almaniyada “cəhənnəmin qapıları” açıldı. Mötəbər The Daily Mail dərgisinin xəbər verdiyinə görə Almaniyanın kiçik və sakit şəhərlərindən olan Schmalkalden-də şeytanın rezidensiyası açılıb — gecə saatlarına yer öz-özünə çökməsi nəticəsində 20 metr dərinlikdə bir quyu yaranıb. Özü də elə-belə quyu yox, düz 40 metr enində. Xatırladım ki, bu 2010-cu ildə yaranan bu quyu sayca şeytanın 2-ci rezidensiyasıdır. Bundan öncə buna bənzər quyu Qvatemalada yaranmışdı (ABS News).


Və sonda. Yenidən Türkiyə Ermənistan sərhədlərinin “açılması” söz-söhbəti aktuallaşıb. Sual olunur, sərhədlər guya bağlı idi ki, açıla da?! Əfsuslar olsun, amma qardaş Türkiyə və düşmən Ermənistan arasında gündəlik təyarə reysləri fəaliyyət göstərir, xüsusi postlar vasitəsi ilə İqdırdan mal mübadiləsi gedir, hələ mən Gürcüstanı ötüb keçən türk TİR-lərini demirəm. Yoxsa Ermənistanda fəaliyyət göstərən türk iş adamları görünməz olub? Görəsən bu “sərhəd açılması” məsələsi ilə kimləri aldatmaq istəyirlər? Əslində mən Türkiyənin bu addımını qınamıram, hərçənd buna səbəb məhz Azərbaycandır və onun atdığı addımlardır. Rusların gözəl sözü var — что посеешь, то и пожнешь.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Son olaylar. Nələr baş verir?!