Parlament seçkiləri başımı o qədər qatıb ki, nə vaxtdır texnoloji yeniliklər barəsində bir şey yazmıram. Hə… Oktyabr ayı nisbi sakit keçsə də, bu ay başlayar-başlamaz maraqlı yeniliklər anons edildi.
Başlayaq. Batmaqda davam edən, amma özündə cəsarət tapıb bunu etiraf etməyən Nokia-nın yeganə ümidi, xilaskarı kimi qələmə verilən MeeGo əməliyyat sisteminin növbəti versiyası anons edildi. Gələcəkdə Symbianı əvəzləyəcək sistemin bir neçə il bundan qabaq yaradılmasına baxmayaraq, o hələ də bazarda özünə yer tapa bilmir. Səbəb — məhsulun həddən artıq çiy olmasıdır. Nokia da eləmə tənbəllik MeeGo-nun yeni versiyasını (1.1) anons etdi. Etdi, amma nə olsun?! MeeGo-da inqlabi yeniliklər kimi qələmə verilən funksiyalar çoxdan rəqiblər tərəfindən həyata keçirilib, uğurla istifadə olunur. Məndə belə təsəvvür yaranır ki, Nokia tam olaraq Microsoft-un (Windows Phone 7) yolunu tutub. 2-3 ilə bir yersiz əməliyyat sistemi yaradır, atır bazara, rəqiblər də onu həmən məhv edirlər.
Xarici görünüşdən nisbi gözəlliyə malik bu sistemin final relizi hələ 2011-ci ilin aprel ayına planlaşdırılır. O vaxta kimi də Android 3 bazara çıxacaq və bu da o dəməkdir ki, MeeGo anadan olmamış, məhv ediləcək. Nəsə. Düzünü zaman göstərər.



Noyabr ayının ən məzəli yeniliyi — ninja USB flashlardır (yaddaş kartları). Bakıda hələlik satışda yoxdur. Amma İnternet vasitəsi ilə sifariş edə bilərsiniz. Sifariş üşün sayt — GeekStuff4U.


Növbəti yenilik xanımlarımızı daha çox maraqlandıracaq. Bu üzdəki (sifətdəki) qırışları aradan qaldıran xüsusi masaj edici qurğudur. Yaradıcılar əmin edir ki, xarici görünüşdən qulaqcıqları (nauşnik) xatırladan bu qadjet vasitəsi ilə xanımlar gün ərzində 20 dəqiqə sifətlərini masaj etsələr, dəriləri qocalmaz. Qiyməti o qədər baha deyil — 300 Euro (manatla eləyəcək hardasa 360-380 manat). Qadjetin istehsalçısı İrlandiyanın Slendertone şirkətidir. Qadjetin adı isə FACE-dir. Saytlarında online mağaza da var. Oradan ala bilərsiz. Bu da saytları — Slendertone.




Hə… Acer-də mobil telefonlar bazarına gəlir. Hərçənd o müxtəlif bazarlar üçün çoxdan bir neçə model buraxsa da, bu əsasən lokal xarakterli idi. Amma Acer-in yeni Liquid Metal modeli kütləvi olacaq, yəni bütün bazarları əhatə edəcək. Əfsuslar olsun, amma bu model Azərbaycana çətin gəlib çıxa — bizimkilərin “tupoy” Symbian sevgisi tükənmək bilmir.
Yeniliyin texniki göstəriciləri:
Displeyi — 3.6 düym (800×480 piksel).
Processor — Qualcomm MSM 7230
Yaddaş — 512 Mb
Əməliyyat sistemi — Android 2.2
Həmçinin qadjetin 5 meqapikselli kamerası var. Qiyməti də çox maraqlı olacaq — 250 Euro.

Hələlik bu qədər. Vaxt tapdıqca, əlavələr edəcəm. 😉
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Texnoloji yeniliklər

Bir neçə gün bundan qabaq parlament seçkiləri öncəsi siyasi xəbərlər hər kəs üçün nömrə bir idisə, son iyrənc olaylar demək olar ki, hər kəsi tamamilə məyus etdi… Nəsə. Gəlin biraz istirahət edib, ən möhtəşəm (fikrimcə) və kreativ reklam çarxlarından həzz alaq.
SONY-nin yeni Bravia Monolith televizorlarına aid reklam çarxı mənim üçün nömrə birdir. Nİyə? Çünki çox sadə və eyni zamanda çox təsir edicidir. Əsl baxımlı reklam.

Nike. Əfsanəvi şirkət əfsanəvi video çarxı ilə. Möhtəşəm ssenari, möhtəşəm realizasiya, çəkiliş və fulbolçuların (əsasən də Runinin) gözəl aktyor oyununu qeyd etmək istəyirəm.

Olympus. Professional fotoaparatlar istehsalçısının möhtəşəm reklam çarxı. Gözəl ideya. Olympusdan belə kreativlik gözləmirdim. =)

Və yenə də Nike, və yenə də futbol.

Bu isə sürət və keyfiyyət rəmzi BMW-nin reklam çarxıdır.

Bu dəfə hələlik bu qədər. İnşallah davamı olacaq.

Ənənəvi rubrikamızı davam edirəm. Bu həftə işlərin çox olduğu səbəbindən planlaşdırdığım bir çox filmə baxa bilmədim. Təki həmişə xeyir işlər olsun, “кино подождет”. Yeni baxdığım filmlər arasında bir neçə favoritlərimi tapdım, məsələn “The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy” çoxdanın filmi olsa da, mənim üçün tapıntı oldu.
Başlayaq resenziyamıza. =)

В одну сторону (One Way)
Həddən artıq çiy filmdir. Guya psixoloji triller janrında çəkilib. Demək olar ki, bütün aktyorlar başda özündən razı Til Schweiger olmaqla filmi batırırlar. Bərbad rejissor və operator işini də qeyd etmək istəyirəm.
Filmdə canın qoyan bir şəxs var, o da ki, xanım Lauren Lee Smith-dir. Operatorun səriştəsizliyi nəticəsində hətta onun da oyunu bəzi kadrlarda çox süni düşüb — məsələn, ilk kadrlarda süni gülümsəmə və sair. Ümumiyyətlə bu filmi professional bir film adlandırmazdım.
Filmdə söhbət bir biznesmenin həyatından gedir. Guya o işlədiyi şirkət üçün ən uğurlu kontraktları qazanır və şirkət rəhbərinin qızı ilə evlənmək istəyir, amma eyni zamanda tanıdığı bütün qadınlarla yatağa girir — yalnız kolleqası Smith-in qəhramanından başqa. Həyat elə gətirir ki, Lauren Lee Smith-in qəhramanın şirkətin rəhbərinin oğlu zorlayır. Və qisas “aksiyası” başlayır.
Ssenari normal olsa da, bir daha aktyorların süni oyununu qeyd etmək istəyirəm.
Qiymətim 10 ballıq şkala ilə 3 bal olacaq.


Автостопом по галактике (The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy)
Komediya janrında baxdığım ən gülməli filmlərdən biridir. Super ssenari, əla aktyor oyunu, gözəl çəkiliş və effektlər. Heç deməzsən ki, film 2005-ci ildə çəkilib.
Filmdə söhbət Azərbaycan üçün çox aktual bir mövzudan gedir. Deməli Yer kürəsi Qalaktik maqistral yolunun üzərindən keçdiyinə görə Qalaktik Məclis qərar qəbul edir ki, Yer planetini dağıtsınlar. Yer camaatı kompensasiya istəsə də, qalaktik bürokratlar məsələni fırladıb Yeri məhv edirlər. Filmin baş qəhramanı isə dostunun (sən demə o da yad planetliymiş) köməyi ilə xilas olur. Bunlar kosmik gəmilərə “qolosovat” edirlər, onlar da bunları götürürlər, gəzdirirlər və daha nələr. Sonra məlum olur ki, bəs Yer kürəsini istehsal edən şirkətdə planetin başqa nüsxəsi var. Qalaktik prezidentin icazəsi ilə həmən qərar verilir ki, okeanlara su vurub (özü də adi su şlanqı ilə), yarpaqları, qayaları rəngləyib, canlıları yaradıb yeni planeti kosmosa buraxsınlar. Bir sözlə “mırtın mırtı”.
Filmdə baş verən yeniliklər, planetlər və sair tipli hadisələri anlatmaq üçün arada bir super köməkçi animasiya işə düşür. Çox zövqlə yaradılıb.
Baxsaz, peşman olmazsınız. Məsləhətdi. 10 Ballıq şkala ilə 10 bal.


Команда «А» (The A-Team)
Özü kimi düşük kinonu hələ fikirləşmək lazımdı. Yəqin bu filmi yaradanlar düşüklük dahiləridir. Mənasız ssenari, aktyorların mənasız və süni oyunu. Bu filmə axıra kimi baxmağa səbrim belə çatmadı. Bütün səhnələrin nə ilə nəticələnəcəyi əvvəlcədən artıq məlumdur.
Belə filmləri 1995-2000-ci ildə çəkmək olardı, amma 2010-cu ildə artıq bunun yeri yoxdur. Özü də film başdan ayağa səhvlərlə doludu. Guya 4 desant İraq qoşunlarından içi pulla dolu bir konteyner oğurlayır. Biri vertolyotda, biri konteynerin içində, ikisidə konteynerin üstündə Bağdaddan yollanırlar Kabula (Əfqanıstanın paytaxtı). Birincisi, İraqla Əfqanıstan arasında məsafə (hələ ölkələr və dağlar nəzərə alınmadan) düz xətlə 2297 km təşkil edir. Bu məsafəni vertolyot qətt edə bilməz. İkincisi vertolyotdan asılı şəkildə olan konteynerin üstündə (!) bu boyda yolu qətt etmək mümkün deyil, insan buz parçası olar. Ümumiyyətlə, bu filmdə o qədər absurd səhvlər var ki, normal insan baxdıqda ya özünün ələ salındığını düşünəcək, ya da ki, filmi söndürəcək.
Filmin ssenarisini danışmayacam — mənasızlığın son həddidir.
10 Ballıq şkala ilə 0 bal.


История игрушек: Большой побег (Toy Story 3)
Artıq kiçik bir əfsanəyə çevrilən cizgi filminin davamıdır. Pixar və Disney studiyalarının birgə işi həmişəki kimi çox səviyyəli alınıb. Ssenari haqda danışmayacam, amma 3D animasiyanı sevən birisi kimi xoşuma gəldi.
Düzdü, sonuncu “Shrek” kimi dərin mənalı olmasa da, keyfinizi açmaq üçün bir vasitə ola bilər.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 7 bal.


Неуместный человек (Den brysomme mannen)
Norveç və İslandiya kinomatrqrafistlərinin yaratdığı bu filmi incəsənət əsəri adlandırardım. Skandinaviya ölkələrinə xas soyuqqanlılıq və monoxrom stildə çəkilmiş bu filmin gözəl bir mənası var.
Ssenarini qısaca danışım. Deməli filmin əvvəlində baş qəhraman özünə qəsd edib atır metronun altına. Daha sonra qəhraman avtobusla bir səhralığa gətirilir, orada onu biri qarşılayır və aparır yeni sakit bir şəhərə. Özü də qəhramanımızı həmən işə götürürlər, işdə də o bir xanımla tanış olur və birgə yaşamağa başlayırlar. Hər şey gözəl davam edir, amma bir gün o yediyi yeməklərin dadının olmadığına fikir verir, hətta hava da ona qoxusuz gəlir. Hər şey həddən artıq ideal və gözəldir, amma mənasız və tamsız. Çox başınızı ağrıtmayım, sonda məlum olur ki, bəs bura cənnətdir. Qəhraman buradan qaçmaq istəyir… Nəticədə düşür soyuq, amma insani hissiyyatların olduğu bir yerə… cəhənnəmə. =)
Gözəl filmdir. 10 ballıq şkala ilə qiymətin 10 baldır. Onu da qeyd edim ki, bu film fantastika janrı üzrə keçirilən bir neçə beynəlxalq müsabiqələrin mükafatçısıdır.

Дикая штучка (Wild Target)
Deyərdim 2010-cu ilin ən “mırt” və maraqlı filmi. Britaniya və Fransanın birgə istehsalıdır. Aktyorların gözəl oyununu qeyd etmək istəyirəm. Möhtəşəm.
Filmin ssenarisindən biraz danışım — deməli filmin baş qəhramanı ailəlikcə tanınmış bir killerdir. Onun babasının babası belə killer olub. Hətta uşaqlıq oyuncaqları da pistoletlərdən ibarətdir. Amma xarici görünüşcə əsl ingilis aristokratıdır, centlmendir. Vəziyyət elə gətirir ki, 55 yaşı olan və həyatını yalnız insan öldürməklə keçirən bu killer növbəti sifarişi olan oğru və dələduz bir qıza vurulur. Amma film yalnız mənasız (bəzi filmlərdəki kimi) sevgi məcarısından bəhs etmir, film çoxsaylı sərgüzəştlərlə doludur, bir anda baxılır.
Əla ssenari, aktyor oyunu və çəkiliş öz sözünü deyir. Əsl intellektual ingilis komediyasıdır. Məsləhət görürəm. Qiymətin 10 ballıq şkala ilə 10 bal!

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən son izlədiyiniz film

Fikirlərim bu arada yaman qatışıqdı. Qatışıq olsada hər biri ilə bir-bir Sizləri tanış edəcəm. Qabaqlar heç vecimə olmasada, amma son vaxtlar ölkəmizdəki çoxsaylı poliqrafiya şirkətlərinin “biz Adobe Illustrator-la işləmirik” ifadəsi məni yaman qıcıqlandırır.
Özüdə kimlər… Azərbaycanın deyərdim ən böyük poliqrafiya və çap şirkətləri… hansı ki, özlərini professional yox e, bəşəriyyətin ən son texnoloji yeniliklərini cəmləşdirən bir mərkəzi sayırlar. Sualıma, bəs a bala onda day bu nə professionallıq oldu, əgər Adobe-la işləmirsiz?! Deyirlər — bilirsiz biz bütün işləri Corel Draw-da qəbul edirik, Illustratorda işləyənimiz yoxdu.
Corel Draw. Azərbaycan dizaynerlərinin Corel sevgisi haqqında bəlkədə dastanlar yazmaq olar. İnkar etmək olmaz — Corel gözəl proqramdı, yeni öyrənənlər üçün tapıntıdı, amma professional deyil. Ümumiyyətlə Adobe Illustrator ilə Corel Draw-ı müqayisə etmək düzgün deyil. Bu kiçik bir göllə böyük bir okeanın müqayisəsinə bənzəyir. Corel Draw-da gözəl bir şey yaratmaq olar, amma müəyyən çərçivədə. Illustratorda isə bu maneələr, çərçivələr yoxdur, imkanlar hədsizdir. Illustratorun Corel qarşısında yeganə mənfi cəhəti onun kifayət qədər qəliz olmasıdır… Amma bu özünü “professional” adlandıran şirkətlər üçün heçdə keçilməz sədd olmalı deyil. Nəsə… indi biz məcburuq işləri Illustratorda yaradıb, sonra Corel Draw-a keçirək. Amma bütün dünya adətən bunun əksini edir. Deyirəm, Maşallah bizim ölkə hər cəhətdə “analoqu” olmayandı.

Corel Draw qrafik paketi ümumiyyətlə 11-ci versiyasından sonra inkişafdan dayanıb. 11-dən başlayaraq onlar “tupo” Adobe-u klon etməyə çalışırlar. Amma necə deyərlər iş-işdən keçib, qatar da çoxdan gedib… İndi bizim də bir vaxtlar populyarlığından alışıb yanan Day.Az xəbər portalı bu qatarın dalınca nə qədər qaçsa xeyri yoxdu. Gül kimi xəbər portalını çevirib elədilər “popsovıy” mail.ru-nun klonu. Eləbildilər yerli odnoklassniki.ru olacaqlar, amma yanıldılar. Azərbaycan İnternet məkanının miqyası Rusiya ilə müqayisə edilən deyil. Nəticədə Day.AZ öz ciddiliyini, deyərdim xarizmasını itirdi, növbəti əyləncə portallarının birinə çevrildi. Gündəlik bu saytdan istifadə edən şəxslər isə həndəsi proqresiya ilə azaldı. Maraqlı bir fakt — Day.AZ popsalaşandan sonra ilk10.az kontur sisteminin göstəricilərinə görə digər informasiya saytları, əsasəndə musavat.com və azadliq.info ən azı 2-3 dəfə istifadəçi sayını artırıblar. Belə görünür, Day.AZ-ı loyallaşdırmaq planı əks təsir verib, istifadəçilər tam fərqli mövqe tutublar.
1news.az isə Day.az-ın itirilmiş pozisiyasına göz tikib onu tutmaq istəsədə, fikrimcə xeyri yoxdu. Bu İnternet nəşr mənə Xalq Qəzetini xatırladır. Ümumilikdə yerli rus dilli İnternet nəşrlərdə son vaxtlar sabunu həddən çox edirlər, ifrata varırlar. Buda son nəticədə oxucunun itirilməsi deməkdir. Unutmaq lazım deyil ki, İnternetdən adətən cavan və proqressiv nəsil istifadə edir, İnternet TV deyil və o səbəbdən azcada olsa obyektivlik mütləqdir.
Bir tərəfdən onları qınamaq da olmur — bu tip nəşrlər adətən xarici ölkələr üçün (elə bədnam qonşularımız da bura aiddi) təbliğat rolunu oynayır, deməli kiçik şişirtmələri onlara bağışlamaq olar.
Nəsə. Düzələr İnşallah. Təki salamatçılıq olsun.

Növbəti bir ayı da geridə qoyduq. Azərbaycan İnternetində nələr baş verdi? İnqilabi heç nə, həyat öz axarında davam edir. Gəlin bir bir bütün olayları təhlil edək.
Azərbaycan İnternetində yeni virtual mağaza işə başladı — shop.az. Dizayn biraz qarışıq olsa da, işə ciddi yanaşmaları xoşuma gəldi. Test üçün sifariş də verdik. Hər şey gözəl qurulub. Onlayn ödəmə sistemi də fəaliyyət göstərir — GoldenPay. Ölkədə ödəmə sistemlərinin yayımını nəzərə alsaq AzeriCard olsaydı, fikrimcə daha məqsədə uyğun olardı. Yeri gəlmişkən, bizim də onlayn super-market layihəmiz var — bazar.az, amma hələlik onu reallaşdırmağa vaxt çatdırmırıq. İnşallah tezliklə shop.az-a rəqib olarıq. =)
Keçmişin ən populyar saytlarını bir-bir yad edirdim. Növbə dostumuz Fəridin (el arasında Dups kimi tanınır) saytı olan və bir vaxt cavanların ən sevimli saytına gəlib çatdı — az-maz.com. Saytı açdıqda məni sürpriz gözləyirdi. Brauzer məni yönləndirdi tam başqa bir domenə — auto.az. Az-maz.com-un fəaliyyətinə çox güman ki, xitam verilib, amma əvəzində baxımlı bir avtomobil saytı tərtib edilib. Auto.az-da diqqətimi çəkən əsas məsələ — digər yerli (avtomobil profilli) saytlardan öz funksionallığı, yeni texnologiyalardan səliqəli istifadəsinə görə çox fərqlənməsidir. Xeyirli olsun.
Yeni bir bloqa rast gəldim — muntezir.net. Müəllif həddən artıq radikal (ради чего?!), kompromissiz yazılar yazsa da, özünə məxsus ironiya və yumora malikdir. Bu tip radikalizmi nəzərə alsaq, ehtimal etmək olar ki, qardaş çoxdan bu ölkədə yaşamır. =)
Növbəti MilliNet İnternet mükafatına start verildi. Bu mükafatın əsas fərqi — müsabiqədə Azərbaycan dilli saytlara üstünlük verilməsidir. Bunu yalnız alqışlamaq lazımdır. Amma mükafatın təşkilatçısı kimi Azərbaycan İnternet Forumunun çıxış etməsi…
Osman Gündüz. Milli İnternet Forumunun sədri. Onun media qarşısındakı mütəmadi olaraq çıxışlarını, Azərbaycan İnterneti ilə bağlı qayğısını (sözdə olsa belə) daima müşahidə edirik. Hiss olunur ki, insan başqalarından fərqli olaraq çalışır. Amma şəxsən mənim onun səmimiliyinə böyük şübhəm var. Niyə? Səbəbin açıqlayım. Netty-nin mükafatlandırma mərasimi idi. Şəxsi səhifələr nominasiyasında 2 qalib var idi. Biri müğənni Azərinin şəxsi saytı, biri isə ADR-in yaradıcısı böyük Məmmədəmin Rəsulzadəyə aid bir sayt. O zaman juri bilmirdi səsi kimə versin və məhz Osman Gündüzün sayəsi nəticəsində mükafat müğənninin saytına çatdı. Mükafatı qalibə təqdim edən Osman bəy hələ qeyd etməyi də unutmadı — “Müğənni Azərin Azərbaycan üçün çox böyük işlər görür və layiqli olaraq bu mükafatı qazandı”. Əhsən. Azərin Azərbaycan üçün böyük işlər görə bilər, amma məgər onun gördüyü Rəsulzadə və onun irsi ilə müqaisə ediləsidirmi?! Görünür hörmətli Osman müəllim hesab edir ki, bəli, mümkündür.
Netty-dən söz düşmüşkən. Osman bəyin Netty-nin təşkilat komitəsinin üzvü ola-ola yeni bir mükafatı təsis etməsi də mənə qaranlıq qaldı. Ümumiyyətlə, bu Azərbaycan mentalitetinə aid olan bir problemdir. Bir şey ətrafında birləşib, onu daha da təkmilləşdirmək əvəzinə, biz fərdiçiliyi daha üstün tuturuq. Ötən yazılarımda qeyd etdiyim kimi — birisi uğurlu nəsə açdısa, həmən onun kopiyalanmağı prosesinə start verilir. Bu real həyatda Opera Lounge misalında da, virtaulda uğurlu forumların, saytların, mükafatların kopiyalanmasında da belədir.
Ənənəmizə sadiq olub, bu dəfə də Fox.AZ mövzusuna toxunacam. Bir də görürsən kimsə ağzının suyunu tökə-tökə rəy yazır — “Fox.AZ 4 il bundan qabaq sayt idi, indi heç nədir” və sair, və ilaxır. Sair sözünün yerində adətən şəxsi qərəzliklə dolu yazılar olur, o da görünür saytdan hansısa səbəbdən qovulduğundan ürəyində kin qalıb və ya bəziləri kimi bozbaşizmin son həddindən əziyyət çəkərək onu ört-basdır etmək üçün saç uzadıb (guya bununla oldu müasir birisi), böyük-böyük danışıb özünü Azərbaycan İnternetinin tənqidçisi hesab edir.
Cavab verirəm. Kütləvi saytların fəaliyyət profilini elə kütlənin özü müəyyənləşdirir. Fox.AZ isə əyləncə tipli saytdır. Kütlə isə əyləncə dedikdə Röyanı, Rəqsanəni, nəbilim Üzeyiri (Hacıbəyovu yox ha) nəzərdə tutur.
2006-cı ildə digər layihələrə qoşulduğumdan Fox.AZ saytının bağlanmaq təhlükəsi yarandı. Amma son anda dost-qardaşlarla yekun qərarı verdik — saytı 2 nəzarət dairəsinə böldük — portalın bir hissəsi oldu DLE (Data Life Engine) əsaslı və kütləni maraqlandıran, onun istəyi ilə fəaliyyət göstərəcək bloq-xəbərlər (İsti-isti bölümü adı altında), digər hissəsi isə intellektual müzakirələr üçün forum.
Bloq-xəbərlər hissəsini (İsti-isti bölümü) tam olaraq cavan dost-qardaşlar öz nəzarətlərinə götürdülər. Yani o bölüm demək olar ki, məndən 4 ildir ki tam azad və müstəqildir. Forum hissəsi, birdə saytın ümumi dizaynı, proqram təminatına dəstək isə keçdi mənim kurasiyama.
Zaman göstərdi ki, əslində seçdiyimiz bu yol ən doğrusu idi. Çünki portalın bloq-xəbərlər hissəsini gün ərzində unikal İP-lərlə 4000-ə yaxın istifadəçi ziyarət edir, bu da öz növbəsində bizim mobil əsaslı xidmətlərimiz üçün potensial istifadəçi bazasıdır və həmçinin oradakı gənclərin foruma inteqrasiyasını asan edir, forumu yeni istifadəçilərlə təchiz edir.
Onu da qeyd edim ki, aşağı səviyyəli istifadəçilərin foruma keçidini sıfıra endirmək üçün forum və bloq-xəbərlər-də qeydiyyatlar ayrı-ayrılıqda aparılır. Hal-hazırda bloq-xəbərlər bölümündə qeydiyyat tam azaddır. İstənilən şəxs heç bir maneə və xüsusi aktivasiya gözləmədən qeydiyyatdan keçib portalın bloq-xəbərlər hissəsindən faydalana bilər. Amma forumda qeydiyyat həmən aktivasiya olunmur — bütün qeydiyyatlar yoxlandıqdan sonra qəbul edilir.
Müasir Fox.AZ — Bloq-xəbərlər vasitəsi ilə həm kütləni, həm də Forum vasitəsi ilə kifayət qədər intellektual insanları özündə birləşdirir. Portalın gələcək inkaşaf planları isə artıq məlumdur və bununla bağlı ötən yazılarımda bölüşmüşəm. Allah köməyimiz olsun!
Bu dəfə yazım biraz aqressiv oldu. İnciməyin dostlar. Yazılar sırf mənim subyektiv fikirlərim idi. 😉

Ənənəvi rubrikanı davam edirəm. Zövqlər fərqlidir və hansı filmə baxmağa dəyər və ya dəyməz, hər kəs özü qərar versin. Qalan yazılar mənim öz şəxsi fikrilərimdir.

Без улик (Sans laisser de traces)
Fransuz filmidi. Psixoloji triller janrında çəkilib. Ssenari biraz çiy olsa da, aktyorların gözəl və təbii oyunu öz sözünü deyir. Filmdən ayrılmaq olmur, bir anda baxılır.
Filmin baş qəhramanı bir vaxtlar başqasının uğurlu formulunu oğurlayıb özünü zəngin birinə çevilən perspektivli bir biznesmendir. Özü də 3 həftədən sonra o böyük bir trans-milli şirkətin direktoru olacaq. Amma… onu vicdan əzabı boğur və dostunun təkidi ilə uğurlu formulun əsl yiyəsi ilə görüşüb ürəyini açır, yeni işinə görə xeyir dua almaq istəyir. Hər şey gözlənilən kimi alınmır — bir vaxt aldadılan insan onları çox aqressiv qarşılayır və nəticədə cinayət törədilir.
Bütün filmi danışmayacam. Özünüz baxsanız daha məsləhətdir. Gözəl filmdi.
Qiymətim 10 ballıq şkala ilə 9 bal olacaq. 1 xalı kəsməyimin səbəbi sonluğun biraz qarışıq, anlaşılan olmaması idi. Eləbil nəsə çatmır — bu da ssenaridəki boşluqlardan irəli gəlir.

Рыцарь дня (Knight and Day)

Komediya janrında çəkilmiş filmdir. Triller elementləri də var. Həmişəki kimi Tom “supermen” rolundadı. Qarşısına çıxanı məhv edir. Ssenari adi və bezdirici olsa da, aktyorların gözəl oyunu sayəsində film baxımlı və rəngarəng alınıb.
Filmin qısa ssenarisi — guya “super batareyka” yaradılıb. Kiçik və tükənməyən bir batareyka bütün şəhəri enerji ilə təchiz edə bilər. Pis daydaylar da Tomdan o batareykanı almaq istəyirlər, amma nə faydası — Tom qabağına çıxan oğul gəzir. =) Deyirəm bu Tomdan 5-6-ı bizdə də olsaydı, göndərərdik Qarabağa, yarım saata torpaqlarımızı geri alıb gələrdi.
Filmə qiymətim 10 ballıq şkala ilə 6 bal.

Луна 2112 (Moon)
Fantastika janrında çəkilmiş bir filmdir. Deyərdim janrın klassikasıdır. Fantastikanı sevən birisi kimi, mənim həddən artıq xoşuma gəldi.
Filmdə demək olar ki, yalnız bir aktyor çəkilib və bütün film onun qısa həyatından bəhs edir. Qısaca danışım — Deməli 2112-ci ildi. Ayda yeni enerji mənbəyi tapılıb. Bu enerjini tapıb yerə göndərmək üçün bütün Ay boyunca xüsusi bir nəfərlik stansiyalar qurulub. Stansiyalarda insanlar tək-tək işləyirlər, 3 illik kontraktla. Bizim qəhraman da yerə qayıdacağı günü sayır, elə o an yaxınlaşanda bədbəxt bir hadisə baş verir — qəhramanımız qalır Ayın çöllüyündə. Amma sonradan məlum olur ki, bazada hər şey qaydasındadı və Sem (qəhramanın adıdır) iş başındadı… Nəsə, çox başınızı ağrıtmayım, məlum olur ki, yeni Sem köhnə Semin klonudur, amma köhnə Semin özü də daha köhnə Semin klonudur. Hələ Ayın şaxtasında anabioz yuxusuna getmiş minlərlə Semlər var. “Onları” evdə gözləyən arvad-uşaq da çoxdan ölüblər.
Çox maraqlı, mənalı və düşündürən bir filmdir. Məsləhətdi. 10 ballıq şkala ilə qiymətim 10+.

PS. Fantastika janrını sevməyənlər baxmasınlar, film adi gələ bilər.

Робин Гуд (Robin Hood)

Qladiator filminin rejissoru Ridley Scott-dan, bu filmdə də baş qəhraman rolunu oynayan Russell Crowe-dan çox şey gözləyirdim. Ən azından “Qladiator” səviyyəsində bir şey. Filmə baxdım. Heç nə. Tanıdığımız Robin Qudun balladasına aid olmayan hansısa bir qəhraman əfsanəsi. Əfsanəni özü də tarixi bir olay kimi qələmə verməyə çalışırlar. Robin Qud bu filmdə meşə quldurundan çevrilib olur cəsarətli və əsilzadə bir rıttsar (Azərbaycanca tərcüməsin əfsuslar olsun bilmirəm, yəqin ki, zadəgan). Filmə baxarkən bəzən elə gəlir ki, Robin Qud insan deyil — ya Supermenin əmisi oğludur, ya da ki, Batmanın ulu babası, bir sözlə bu Robin ölməzdir.
Hm… Ən hörmət etdiyim aktyorlardan biri Rasl Krou deyəsən qocalıb, onda “Qladiator”-dakı mükəmməl oyunu bu dəfə görmədim.
Bu filmdə də “Qladiator”-da olduğu kimi zəif xasiyyətli Kral var — İoan. Amma “Qladiator”-da imperator rolunu istedadlı Joaquin Phoenix oynayırdısa, burada bu rolu 2-ci səviyyəli bir aktyora tapşırıblar. Nəticədə aktyor rolu tamamilə batırır. Hələ onun gülünc qılınc oynatmasını demirəm. Ümumiyyətlə, filmdə çoxsaylı səhvlər gözdən yayınmır. Məsələn, fransızlar gəmilərdən sahilə enərkən, Kral onlara hücum edir — qılıncını insanlara vurmamış onlar yıxılırlar, birinin də guya belinə vurur — qan çıxmır, eləbil plasmas toxunur belinə. Çox gülünc görünür. =) Bu səviyyədə olan film üçün belə “nedoçetlar” yaraşmaz.
Tarixi filmlərdə day gözümüzü “mazol” edən Cate Blanchett də burdadır. Yaxşı oynayır, söz yox, amma tək Keytin oyunu ilə filmi xilas etmək olmaz.
Poni atları çapan uşaqları isə hansı “izvraşenets” fikirləşib, bilmirəm. Heç yeri yox idi. Nəsə. Qoca Ridli istəyirdi ən azından “Qladiator” səviyyəsində bir tarixi sənət əsəri yaratsın, amma rusların gözəl sözü var — Хотели как лучше, а получилось как всегда. Filmi bəyənmədim. Səviyyə baxımından bayaqdan sitat gətirdiyim “Qladiator”-un yaxınana belə düşmür. “Qladiator”, “Troy” kimi filmlər kinomotoqrafiyada inqilab edənlərdi, amma “Robin Hood” filmi sadəcə sıradan bir film olacaq.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 4. Vaxtımı boş yerə sərf elədim. Tfu.

Остров проклятых (Shutter Island)
Əvvəlcə baxmağa tərəddüd edirdim. Filmin başlanğıcı maraqlı olmasa da, Leonardo Dikaprio-nun gözəl oyununu görəndə axıra kimi baxmağa qərarı verdim. Film psixoloji triller janrında çəkilib. Ürəyi zəif, hər şeyi özünə dərd edənlər baxmasınlar.
Filmdə söhbət 20-30-cu illərdən gedir. Dənizlə əhatə olunan adada yerləşən və ruhi xəstə canilər üçün nəzərdə tutulan bir türmədə bir cani yoxa çıxır. Cani sanki buxarlanıb — əl izləri belə yoxdur. İşi araşdırmaq üçün kontinentdən bir marşal (detektiv) dəvət edilir. Yanında da köməkçisi… Hadisələr bir göz qırpımında inkişaf edir. Nəticədə məlum olur ki, sözü gedən bu marşalın özü türmənin ən qorxulu canisidir… Gözəl filmdir. Aktyorların gözəl oyununu bir daha qeyd etmək istəyirəm.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 10 bal.

22 пули: Бессмертный (L’immortel)
Kriminal dram janrında çəkilmiş bir filmdir. Özü də Jan Reno baş qəhraman kimi. Film heç xoşuma gəlmədi. Bu iki səbəbdən ola bilər — ya filmdə “Xaç Atası” trilogiyasına uğursuz plaqiat cəhdi var idi, ya da ki, film başdan-ayağa Renonun anormal ölməzliyi, onun tükənməyən gücü kimi boş-boş kadrlarla dolu idi. Mənasız triller sevənlər üçün bu film tapıntı olacaq.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 4 bal. Mənə görə vaxt itkisi.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən son izlədiyiniz film

“Salam, məndən jurnal alarsınız? “OK” jurnalıdı. Alın da, xahiş edirəm. Çoxlu maraqlı yazılar var. Peşman olmazsınız. Verim? İstəyirsiniz baxın. Qiyməti də ucuzdur. Alın da…” Yəqin Siz də yanacaq doldurma məntəqələrimizdə bu tip müasir dilənçilik növünün şahidi olmusunuz.
Əlində 10-15 jurnal tutub, yanacaq doldurmaq üçün məntəqəyə gələn maşınların üstünə şığıyan bu yazıq qızları anlayıram — çox güman ki, onlar hər satdıqları jurnaldan müəyyən faiz alırlar. Jurnala söz yox, xarici görünüşü gözəl tərtib olunur, ola bilsin içində hələ maraqlı məqalələr, yazılar da olsun, lakin satışa bu cür yanaşma şəxsən məndə bu jurnala həmən antipatiya yaradır — “yəqin bu bir səviyyəsiz şeydir ki, zorla satmaq, camaata sırımaq istəyirlər”.

Onu da qeyd edim ki, jurnalın redaksiyası bu işə hiss olunacaq qədər professionalcasına yanaşır — qırmızı geyimli (insanı cəlb etmək üçün) gülərüz qızlar maşınlara yaxınlaşır və kişi psixikasına təsir edə biləcək qədər “yalvarmağa” başlayırlar. Buna deyirlər hipnozun, insanın öz şəxsi istəyinə rəğmən ələ almağın, təsir etmənin bir növü. Tələlərinə düşən də olur, sadəcə uzaqlara göndərən də. Amma ümumi götürdükdə — dünya şöhrətli “OK” jurnalına bu yolla satış artırmaq baş ucalığı gətirmir.

Fikrimcə “OK Azərbaycan”-ı bu tip satışa əl atmağa “yerli şou-biznes” xəbərlərini özündə əks etdirən dərclərin çoxluğu vadar edir. O zaman sual olunur — məgər rəqabət zorla jurnal sırımaq satmaq deməkdir?!
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
«OK» jurnalı. Mədəni dilənçilik?!

Oktyabr ayının texniki yenilikləri ilə tanış olaq. Apple-ın iPad planşetinin uğuru HP-nin boğazında qalıb. =) Belə olmasaydı o da tələm tələsik öz yeni məhsulunu anons etməzdi. HP Slate 500 adlı planşetin artıq bütün göstəriciləri məlumdur.
– Prosessor: Intel Atom Z540 1,86 GHz;
– Displey: sensorlu, eni 8,9 düym, “multitouch” dəstəyi;
– GPU: Intel GMA 500
– SSD: 64 Gb;
– Yaddaşı: DDR2, 2 Gb;
– Şəbəkə: Bluetooth, Wi-Fi 802.11b/g/n;
– Kameralar: 2 ədəd. Biri ön, biri arxa tərəfdə;
– Əməliyyat sistemi: Windows 7 Home Premium.

Xarakteristikalarından göründüyü kimi iPad-ı ən azından 5-6 dəfə üstələyir. Amma iPad kimi uğurlu məhsul olacağı sual altındadı. Samsung Galaxy Tab kimi atalarının qiymətini qoysalar, onda uğursuzdu, yox əgər normal bir qiymətə təklif etsələr (400-500 AZN), onda məncə uğurlu bir şey olmalıdı.
Gözünüz aydın, texnoloji nəhəng Panasonic nakam getdiyi mobil telefonlar bazarına yenidən qayıdır. Bu dəfə yaxşıca hazırlaşaraq. Belə ki, Yaponiyada keçirilən CEATEC texnologiya sərgisində Panasonic yeni mobil telefonunu təqdim edib.
Yeni telefon texnoloji nəhəngin uğurlu subbrendi — Lumix (keyfiyyətli fotoaparatlar markasıdı) adı altında buraxılacaq. Daha doğrusu Lumix Phone. Bu sadəcə telefon deyil, slayder tipli kamerafondur. Telefon 12 piksellik keyfiyyətli optika ilə təchiz olunacaq. Hələlik ətraflı heç bir məlumat verilmir.


Çoxdandır ki, səsi sorağı gəlməyən Gateway şirkəti də yavaş-yavaş ayılır. Şirkətin təqdim etdiyi yeni monitorlar çox maraqlı xarici görünüşə malikdirlər. Ən maraqlısı isə qiymətidir — 24 düym ekranlı monitorların qiyməti cəmi 250 USD (200 AZN) olacaq. Özü də texniki göstəricilərinə görə rəqiblərlərindən heç də geri qalmır: LED texnologiyası ilə işıqlandırma,  dinamik kontrastlığın 12,000,000-nin 1-ə nisbəti və parlaq 250 kd/m2.

Gateway adi monitorlar bazarını fəth etmək fikrindədirsə, TDK artıq gələcək barəsində düşünür. Şirkətin təqdim etdiyi elastik ekranlar şəxsən mənim bir fantastik filmdəki (Назад в будущее) televizoru yadıma saldı — televizor adi jalüz formasındadır və lazım olmayanda sanki bir jalüz kimi qatlanıb yox olur. TDK-nın təqdim etdiyi bu yenilik özü də 50% şəffafdır. Ekranın eni isə lap fantastik bir rəqəmdi — cəmi 3 mm!

Yeniliklər olduqca, bölüşəcəm.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Texnoloji yeniliklər

Etiraf etmək lazımdır ki, Xəzər TV efirə çıxar-çıxmaz Azərbaycan TV məkanında kiçik də olsa bir inqlab etdi. İndi aparıcılar efirdə jonqlorluq edir, xəbərlərin fonunda ən son xit mahnılara qulaq asa bilirik və nəhayət — sındırlmış, məhv edilmiş Azərbaycan dilinin şahidi oluruq.
Bir Azərbaycan vətəndaşı kimi çox narahatam — sözüm Xəzər TV-nin sonuncu “nailiyyəti” haqqındadır. Azərbaycan dili. Doğma dilimizin tarix boyu başına nələr gəlib, bir Allah bilir. Məzlum dilimiz indi də Xəzər TV tərəfindən təhrifə məruz qalır. Sözləri heç bir fonetik, qrammatik və s. qaydalara uyğun olmayan, Azərbaycan ədəbi dili bir yana, regionlarımız üçün də yad və naməlum ləhcə ilə verliş aparan bu aparıcılar görəsən hansı prinsip və bacarığa görə efirə buraxılır?! Ümumiyyətlə məndə bəzən elə təsəvvür yaranır ki, onlar öz qüsurlu ləhçələri ilə fəxr edirlər (yəqin qeyri-adi ləhçə ilə danışmaq Xəzər TV-də nüfuz sayılır), yeri gəldi gəlmədi onu işlədirlər. Amma bir şeyi unudurlar — bu ölkədə barmaqla sayılası televiziya kanalları var və onlar müvafiq olaraq əhali arasında maarifləndirici rol oynayırlar. Deməli ləhçə məsələsində daha məsuliyyətli və ehtiyyatlı olmalıdırlar.

Xəzər TV indi dil problemini görməz olub, öz ampluasında efirə çıxmaqda davam edir. Bəs aidiyyatı orqanlar niyə bu problemə reaksiya vermir?! Əgər ölkədə 50-60 kanal yayımlansaydı, onları anlamaq olardı, amma 6 kanaldan biri bu cür qüsurlu ləhçə ilə efirə proqramlar buraxırsa… Nəsə. Allah köməyimiz olsun!
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Xəzər TV və ya tərif edilmiş Azərbaycan türkcəsi

Maşallah, Sentyabr ayı gələr gəlməz yeniliklər gətirdi. Əsasəndə bu özünü texnoloji aləmdə göstərir. Ən əhəmiyyətli yenilikləri gəlin birgə təhlil edək.
Sentyabrın əsas xəbərlərindən biri Samsung Galaxy Tab-ın elan edilməsidir. Xarici görkəmində Apple iPad-ı təkrarlayan Samsung, fikrimcə Apple üçün rəqib olmayacaq. Belə ki, bu qadjetin ekranı Super Amoled deyil, sadə LCD-didir. Buna baxmayaraq Samsung-un üstünlükləridə var — Android 2.2 platformalı əməliyyat sistemi, adi sim-kartların dəstəyi (iPad yalnız micro-simləri qəbul edir) və ən əsası Bluetooth qarnitura ilə telefonla danışmaq imkanı! Həmçinin Galaxy Tab Bluetooth 3, Wi-Fi texnologiyalarını dəstəkləyir. Samsunqda 2 ədəd kamera, HDMI çıxış belə vardır. Ümumi yaddaşı isə 16 və 32 GB olacaq. Əgər qiymətidə ucuz olsa (400-500 AZN), onda Azərbaycanda ucuz notebook və netbookların evi yıxıldı. =)

Rəqiblərinin həmlələrinə baxmayaraq heç Apple-da yatmır. O iPod brendi altında satdığı qadjetlərin xarici görkəmini tamamilə yeniləyib. Əsas dəyişikliyə iPod nano məruz qalıb — Click Wheel idarə etmə təkərciyi artıq tarixdə qaldı. İndi iPod nano 2 dyumluq sensor displey vasitəsilə idarə olunacaq. Amma nano üçün bu yenilik düşərli olmadı — yeni nanonun nə kamerası var, nədə ki video faylları göstərmə imkanı — yalnız musiqi. Əvəzində Apple “stavkanı” Touch modelinə edib. Yeni iPod touch 960×640 piksel ölçülərində displeyə, video zənglər üçün kamera və HD kameraya malikdi.

Sony isə bloqerlər üçün yeni kompakt, amma funksional Bloggie Touch modelini təqdim etdi. Rəqəmsal Zoom-u olmayan kameranın əsas üstünlüyü onun 12 meqapiksel sensora, HDMI çıxışa malik olması, 3 dyumluq ekranı və HD formatında çəkiliş aparmasıdır.

Və sonda… Sonda Motorola-nın təqdim etdiyi Milestone-un 2-ci modelidir. Xatırladım ki, bu model Droid kimidə tanınır. Çox tərifləyirlər, amma şəxsən test etməyimdən bu telefonlar barəsində heçnə deyə bilmərəm. Azərbaycanda Motorolanın rəsmi distrubutoru olan NLT Telekomun dükanlarından Droid haqqında soruşanda adama aydan gəlmiş kimi baxırlar, mən hələ Droid 2-dən demirəm. Elə təsəvvür yaranır ki, bu dükanlar Motorola-nı yalnız RazR “çıxaran” şirkət kimi tanıyır. Yagin 1-2 ilə bizədə gəlib çatar. =)

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Sentyabrın texnoloji yenilikləri