Seçki qabağı təşviqat kampaniyası bağlı elan edildi. Namizədlərin çıxış etdiyi bu “4 dəqiqələr” silsiləsi qısa vaxtda kütlə arasında çox populyarlaşdı, deyərdim hətta bəziləri üçün seriallardan da əziz oldu —  millət “Yaprak Dökümü”, “Kurtlar Vadisi” və digər səviyyəsiz serialları təxirə salıb, səbirsizliklə növbəti iqtidar-müxalifət deyişməsini gözləyirdi. Amma hər şeyin sonu olduğu kimi, bu da bitdi.
Televiziyadakı debatlar bir yana, namizədlərin seçicilərlə keçirdikləri görüşlər barəsində bir neçə söz demək istəyirəm.
Realda keçirilən seçki qabağı kampaniyalardan yadımda qalanı ilk yerli porno-telekanalın əvəzolunmaz əməkdaşı Etibar Hüseynovun Yasamal camaatı ilə keçirdiyi görüş oldu. Açığı heç ondan savayı bizi gəlib ziyarət edən də olmadı — digər namizədlər bizi görməz oldular. Yəqin məhləmizin məşhur Qələbə meydanına yaxınlığı onlara pis təsir edib. Hüseynovun da görüşünün şahidi təsadüfən oldum. Maşını vermişdim məhlədəki “moyka”ların birinə, bir də gördüm ki, “moyka”nın yaxınlığında yad maşınlar peyda oldu, sonra boş bir yer tapıb mikrofon-stol gətirdilər və nəhayət mərasim sahibi müqəddəs qədəmləri ilə məhləmizdə göründü. Yasamal camaatını salamlayan kimi, cənab Hüseynovu məhlənin bütün işsiz-gücsüz, pensioner-dominoçuları əhatə etdi. Çıxışı tam dinləyə bilmədim, amma dinlədiklərim müəllifin apardığı məşhur “Sitatın sonu” verlişindən heç nə ilə fərqlənmirdi. Öz platformasından bir kəlmə də söz açmayan gözəl natiq Etibar bəy yalnız digər opponentlərini müzakirə edirdi. Edirdi, edirdi… Maşın hazır idi, mən çıxıb getdim.

Qütbün digər tərəfini təmsil edən Yeni Müsavat dərgisi isə özünəməxsus şişirtmə ilə Rauf Arifoğlunun növbəti “möhtəşəm” görüşündən dəm vurur. Görəsən o “möhtəşəm” görüş adi görüşlərdən nə ilə fərqlənir? Yoxsa onu möhtəşəm edən cənab baş redaktorun orada iştirakıdır? Vallah, bu jurnalistlər yaman ambisiyalı olurlar axı. 😉
Son günlər şok xəbərlər almaqda davam edirik. Bu dəfə şok olay İmişlidə baş verib. Yerli xəbər agentliklərinin yaydığı xəbərə görə İmişli rayonun icra başçısının müavini Saleh Səmədov rayon sakini, 4 uşaq anası olan bir qadına övladlarının qarşısında seksual xarakterli təcavüz edib. Təcavüzə məruz qalan qadın hadisədən sonra depressiyaya düşərək hətta canına qəsd etmək istəyib. İndi işi müvafiq orqanlar araşdırır. Nə deyim, müasir qoçuluq nümunəsidir. Allah mərdimazardan qorusun.
Ukrayna xalqının tualet kağızına olan sevgisi deyəsən tükənməzdir. Məlum olaydan sonra, bu dəfə Ali Rada tualet kağızı bolluğundan əziyyət çəkib. Belə ki, vergi qanunvericiliyinə ediləcək dəyişikliklərə etiraz edən on minlərlə insan Ali Rada binasını tualet kağızları ilə atəşə tutub. Niyə məhz tualet kağızı? “Ukrayna uğrunda” partiyanın rəhbər müavini xanım Kseniya Lyapina səbəbi açıqlayaraq bildirib ki, əslində kütlə Radanı yumurta atəşinə tutmaq istəyirdi, amma sonda qərar verildi ki, bu fikirdən yayınsınlar — çünki bu halda hüquq mühafizə orqanları xuliqanlıq adı ilə kütləvi həbslərə başlaya bilərdi. Ona görə ən optimal variant kimi tualet kağızı seçildi. Yenə də tualet kağızı. =)
Sitatın sonu. 😀
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Son olaylar. Nələr baş verir?!

Keçən yazılarımda da qeyd etdiyim kimi, bir həftəyə yaxın davam edən su qıtlığından sonra, indi də Yasamalı işıq, qaz problemi öz cənginə alıb. Dünən demək olar ki, bütün Yasamalda qaz gəlməyib, gündüz saatlarında isə işıq olmayıb. Analoqu olmayan qaz idarəsinə zəng vurmaq ümumiyyətlə mənasız bir şeydir, işıq idarəsindən isə adət üzrə bildirildi ki, “avariya” var.
Nəsə. Gündəlik velo-gəzintimdən sonra duş qəbul etmək istədim… hm, qaz yoxdur… biraz əsəbləşib işlərimin dalınca getmək istəyirdim ki, işıqlar söndü… bizdə də qarajın qapısı işıqla açılır. Deməli bu gün maşınsız olacam. Bütün planlarım alt üst oldu. Bütün görüşləri ləğv edib, evdə işləmək qərarı verdim. Günortaya kimi evdə işlədim, sonra bezib, qərar verdim taksi ilə hərəkət edim. Elə taksi tutmuşdum ki, qarovulçu telefonla xoş xəbəri çatdırdı — gözün aydın, işıq yandı. Sanki 20-ci ərsin ilk illərini yaşayan bir insan kimi işığın yanmasına uşaq kimi sevinib, qaraja sarı qaçdım…
Nəhayət, bu gün 3D filmə baxdım. Əla. Xoşuma gəldi. Metronun önündə 2 manata satılan “deşevka” 3D eynəklərdən fərqli olaraq bizim kinoteatr Azərbaycandakı eynəklər bahalı (özlərinin dediyinə görə 80 Euro) və keyfiyyətlidir. Özü də Dolby Stereo texnologiyasının dəstəyi ilə (məgər bu səs standartı deyil?!). Filmə baxdıqda gözlər demək olar ki, ağrımır. Düzdü 2-3 saatdan sonra görməyimdə nəsə ikiləmə + gərginlik hiss edirəm, amma dəyər. Yeri gəlmişkən, siftəm Meqakəllə (Megamind) filmi oldu. Xeyirlisi, İnşallah.
Evə gəlib çıxmışam… İTV-dən deputatlığa namizədlər yenə Alfa-Sentavrdan, Aldebarandan dəm vurub, fantastik vədlər verirlər… Adamı lap gic gülmək tutur. Açığı mən heç bilmirəm Yasamal seçki dairəsindən deputat kimdir, amma bir faktı bilirəm ki, bu qədər problemi olan bir rayonun namizədləri qeybi hadisələr və özlərinə aidiyyatı olmayan işlərdən yox, aktual problemlərdən dəm vurub, həll yollarını axtarsalar lap yaxşı olar.

PS. Bu arada Landmark-da da bu gün işıq sönüb. Qarajdan maşınları çıxara bilmirdik.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Həyatınızdan bir gün!

Bir neçə gün bundan qabaq parlament seçkiləri öncəsi siyasi xəbərlər hər kəs üçün nömrə bir idisə, son iyrənc olaylar demək olar ki, hər kəsi tamamilə məyus etdi… Nəsə. Gəlin biraz istirahət edib, ən möhtəşəm (fikrimcə) və kreativ reklam çarxlarından həzz alaq.
SONY-nin yeni Bravia Monolith televizorlarına aid reklam çarxı mənim üçün nömrə birdir. Nİyə? Çünki çox sadə və eyni zamanda çox təsir edicidir. Əsl baxımlı reklam.

Nike. Əfsanəvi şirkət əfsanəvi video çarxı ilə. Möhtəşəm ssenari, möhtəşəm realizasiya, çəkiliş və fulbolçuların (əsasən də Runinin) gözəl aktyor oyununu qeyd etmək istəyirəm.

Olympus. Professional fotoaparatlar istehsalçısının möhtəşəm reklam çarxı. Gözəl ideya. Olympusdan belə kreativlik gözləmirdim. =)

Və yenə də Nike, və yenə də futbol.

Bu isə sürət və keyfiyyət rəmzi BMW-nin reklam çarxıdır.

Bu dəfə hələlik bu qədər. İnşallah davamı olacaq.

Ənənəvi rubrikamızı davam edirəm. Bu həftə işlərin çox olduğu səbəbindən planlaşdırdığım bir çox filmə baxa bilmədim. Təki həmişə xeyir işlər olsun, “кино подождет”. Yeni baxdığım filmlər arasında bir neçə favoritlərimi tapdım, məsələn “The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy” çoxdanın filmi olsa da, mənim üçün tapıntı oldu.
Başlayaq resenziyamıza. =)

В одну сторону (One Way)
Həddən artıq çiy filmdir. Guya psixoloji triller janrında çəkilib. Demək olar ki, bütün aktyorlar başda özündən razı Til Schweiger olmaqla filmi batırırlar. Bərbad rejissor və operator işini də qeyd etmək istəyirəm.
Filmdə canın qoyan bir şəxs var, o da ki, xanım Lauren Lee Smith-dir. Operatorun səriştəsizliyi nəticəsində hətta onun da oyunu bəzi kadrlarda çox süni düşüb — məsələn, ilk kadrlarda süni gülümsəmə və sair. Ümumiyyətlə bu filmi professional bir film adlandırmazdım.
Filmdə söhbət bir biznesmenin həyatından gedir. Guya o işlədiyi şirkət üçün ən uğurlu kontraktları qazanır və şirkət rəhbərinin qızı ilə evlənmək istəyir, amma eyni zamanda tanıdığı bütün qadınlarla yatağa girir — yalnız kolleqası Smith-in qəhramanından başqa. Həyat elə gətirir ki, Lauren Lee Smith-in qəhramanın şirkətin rəhbərinin oğlu zorlayır. Və qisas “aksiyası” başlayır.
Ssenari normal olsa da, bir daha aktyorların süni oyununu qeyd etmək istəyirəm.
Qiymətim 10 ballıq şkala ilə 3 bal olacaq.


Автостопом по галактике (The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy)
Komediya janrında baxdığım ən gülməli filmlərdən biridir. Super ssenari, əla aktyor oyunu, gözəl çəkiliş və effektlər. Heç deməzsən ki, film 2005-ci ildə çəkilib.
Filmdə söhbət Azərbaycan üçün çox aktual bir mövzudan gedir. Deməli Yer kürəsi Qalaktik maqistral yolunun üzərindən keçdiyinə görə Qalaktik Məclis qərar qəbul edir ki, Yer planetini dağıtsınlar. Yer camaatı kompensasiya istəsə də, qalaktik bürokratlar məsələni fırladıb Yeri məhv edirlər. Filmin baş qəhramanı isə dostunun (sən demə o da yad planetliymiş) köməyi ilə xilas olur. Bunlar kosmik gəmilərə “qolosovat” edirlər, onlar da bunları götürürlər, gəzdirirlər və daha nələr. Sonra məlum olur ki, bəs Yer kürəsini istehsal edən şirkətdə planetin başqa nüsxəsi var. Qalaktik prezidentin icazəsi ilə həmən qərar verilir ki, okeanlara su vurub (özü də adi su şlanqı ilə), yarpaqları, qayaları rəngləyib, canlıları yaradıb yeni planeti kosmosa buraxsınlar. Bir sözlə “mırtın mırtı”.
Filmdə baş verən yeniliklər, planetlər və sair tipli hadisələri anlatmaq üçün arada bir super köməkçi animasiya işə düşür. Çox zövqlə yaradılıb.
Baxsaz, peşman olmazsınız. Məsləhətdi. 10 Ballıq şkala ilə 10 bal.


Команда «А» (The A-Team)
Özü kimi düşük kinonu hələ fikirləşmək lazımdı. Yəqin bu filmi yaradanlar düşüklük dahiləridir. Mənasız ssenari, aktyorların mənasız və süni oyunu. Bu filmə axıra kimi baxmağa səbrim belə çatmadı. Bütün səhnələrin nə ilə nəticələnəcəyi əvvəlcədən artıq məlumdur.
Belə filmləri 1995-2000-ci ildə çəkmək olardı, amma 2010-cu ildə artıq bunun yeri yoxdur. Özü də film başdan ayağa səhvlərlə doludu. Guya 4 desant İraq qoşunlarından içi pulla dolu bir konteyner oğurlayır. Biri vertolyotda, biri konteynerin içində, ikisidə konteynerin üstündə Bağdaddan yollanırlar Kabula (Əfqanıstanın paytaxtı). Birincisi, İraqla Əfqanıstan arasında məsafə (hələ ölkələr və dağlar nəzərə alınmadan) düz xətlə 2297 km təşkil edir. Bu məsafəni vertolyot qətt edə bilməz. İkincisi vertolyotdan asılı şəkildə olan konteynerin üstündə (!) bu boyda yolu qətt etmək mümkün deyil, insan buz parçası olar. Ümumiyyətlə, bu filmdə o qədər absurd səhvlər var ki, normal insan baxdıqda ya özünün ələ salındığını düşünəcək, ya da ki, filmi söndürəcək.
Filmin ssenarisini danışmayacam — mənasızlığın son həddidir.
10 Ballıq şkala ilə 0 bal.


История игрушек: Большой побег (Toy Story 3)
Artıq kiçik bir əfsanəyə çevrilən cizgi filminin davamıdır. Pixar və Disney studiyalarının birgə işi həmişəki kimi çox səviyyəli alınıb. Ssenari haqda danışmayacam, amma 3D animasiyanı sevən birisi kimi xoşuma gəldi.
Düzdü, sonuncu “Shrek” kimi dərin mənalı olmasa da, keyfinizi açmaq üçün bir vasitə ola bilər.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 7 bal.


Неуместный человек (Den brysomme mannen)
Norveç və İslandiya kinomatrqrafistlərinin yaratdığı bu filmi incəsənət əsəri adlandırardım. Skandinaviya ölkələrinə xas soyuqqanlılıq və monoxrom stildə çəkilmiş bu filmin gözəl bir mənası var.
Ssenarini qısaca danışım. Deməli filmin əvvəlində baş qəhraman özünə qəsd edib atır metronun altına. Daha sonra qəhraman avtobusla bir səhralığa gətirilir, orada onu biri qarşılayır və aparır yeni sakit bir şəhərə. Özü də qəhramanımızı həmən işə götürürlər, işdə də o bir xanımla tanış olur və birgə yaşamağa başlayırlar. Hər şey gözəl davam edir, amma bir gün o yediyi yeməklərin dadının olmadığına fikir verir, hətta hava da ona qoxusuz gəlir. Hər şey həddən artıq ideal və gözəldir, amma mənasız və tamsız. Çox başınızı ağrıtmayım, sonda məlum olur ki, bəs bura cənnətdir. Qəhraman buradan qaçmaq istəyir… Nəticədə düşür soyuq, amma insani hissiyyatların olduğu bir yerə… cəhənnəmə. =)
Gözəl filmdir. 10 ballıq şkala ilə qiymətin 10 baldır. Onu da qeyd edim ki, bu film fantastika janrı üzrə keçirilən bir neçə beynəlxalq müsabiqələrin mükafatçısıdır.

Дикая штучка (Wild Target)
Deyərdim 2010-cu ilin ən “mırt” və maraqlı filmi. Britaniya və Fransanın birgə istehsalıdır. Aktyorların gözəl oyununu qeyd etmək istəyirəm. Möhtəşəm.
Filmin ssenarisindən biraz danışım — deməli filmin baş qəhramanı ailəlikcə tanınmış bir killerdir. Onun babasının babası belə killer olub. Hətta uşaqlıq oyuncaqları da pistoletlərdən ibarətdir. Amma xarici görünüşcə əsl ingilis aristokratıdır, centlmendir. Vəziyyət elə gətirir ki, 55 yaşı olan və həyatını yalnız insan öldürməklə keçirən bu killer növbəti sifarişi olan oğru və dələduz bir qıza vurulur. Amma film yalnız mənasız (bəzi filmlərdəki kimi) sevgi məcarısından bəhs etmir, film çoxsaylı sərgüzəştlərlə doludur, bir anda baxılır.
Əla ssenari, aktyor oyunu və çəkiliş öz sözünü deyir. Əsl intellektual ingilis komediyasıdır. Məsləhət görürəm. Qiymətin 10 ballıq şkala ilə 10 bal!

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən son izlədiyiniz film

Ənənəvi rubrikanı davam edirəm. Zövqlər fərqlidir və hansı filmə baxmağa dəyər və ya dəyməz, hər kəs özü qərar versin. Qalan yazılar mənim öz şəxsi fikrilərimdir.

Без улик (Sans laisser de traces)
Fransuz filmidi. Psixoloji triller janrında çəkilib. Ssenari biraz çiy olsa da, aktyorların gözəl və təbii oyunu öz sözünü deyir. Filmdən ayrılmaq olmur, bir anda baxılır.
Filmin baş qəhramanı bir vaxtlar başqasının uğurlu formulunu oğurlayıb özünü zəngin birinə çevilən perspektivli bir biznesmendir. Özü də 3 həftədən sonra o böyük bir trans-milli şirkətin direktoru olacaq. Amma… onu vicdan əzabı boğur və dostunun təkidi ilə uğurlu formulun əsl yiyəsi ilə görüşüb ürəyini açır, yeni işinə görə xeyir dua almaq istəyir. Hər şey gözlənilən kimi alınmır — bir vaxt aldadılan insan onları çox aqressiv qarşılayır və nəticədə cinayət törədilir.
Bütün filmi danışmayacam. Özünüz baxsanız daha məsləhətdir. Gözəl filmdi.
Qiymətim 10 ballıq şkala ilə 9 bal olacaq. 1 xalı kəsməyimin səbəbi sonluğun biraz qarışıq, anlaşılan olmaması idi. Eləbil nəsə çatmır — bu da ssenaridəki boşluqlardan irəli gəlir.

Рыцарь дня (Knight and Day)

Komediya janrında çəkilmiş filmdir. Triller elementləri də var. Həmişəki kimi Tom “supermen” rolundadı. Qarşısına çıxanı məhv edir. Ssenari adi və bezdirici olsa da, aktyorların gözəl oyunu sayəsində film baxımlı və rəngarəng alınıb.
Filmin qısa ssenarisi — guya “super batareyka” yaradılıb. Kiçik və tükənməyən bir batareyka bütün şəhəri enerji ilə təchiz edə bilər. Pis daydaylar da Tomdan o batareykanı almaq istəyirlər, amma nə faydası — Tom qabağına çıxan oğul gəzir. =) Deyirəm bu Tomdan 5-6-ı bizdə də olsaydı, göndərərdik Qarabağa, yarım saata torpaqlarımızı geri alıb gələrdi.
Filmə qiymətim 10 ballıq şkala ilə 6 bal.

Луна 2112 (Moon)
Fantastika janrında çəkilmiş bir filmdir. Deyərdim janrın klassikasıdır. Fantastikanı sevən birisi kimi, mənim həddən artıq xoşuma gəldi.
Filmdə demək olar ki, yalnız bir aktyor çəkilib və bütün film onun qısa həyatından bəhs edir. Qısaca danışım — Deməli 2112-ci ildi. Ayda yeni enerji mənbəyi tapılıb. Bu enerjini tapıb yerə göndərmək üçün bütün Ay boyunca xüsusi bir nəfərlik stansiyalar qurulub. Stansiyalarda insanlar tək-tək işləyirlər, 3 illik kontraktla. Bizim qəhraman da yerə qayıdacağı günü sayır, elə o an yaxınlaşanda bədbəxt bir hadisə baş verir — qəhramanımız qalır Ayın çöllüyündə. Amma sonradan məlum olur ki, bazada hər şey qaydasındadı və Sem (qəhramanın adıdır) iş başındadı… Nəsə, çox başınızı ağrıtmayım, məlum olur ki, yeni Sem köhnə Semin klonudur, amma köhnə Semin özü də daha köhnə Semin klonudur. Hələ Ayın şaxtasında anabioz yuxusuna getmiş minlərlə Semlər var. “Onları” evdə gözləyən arvad-uşaq da çoxdan ölüblər.
Çox maraqlı, mənalı və düşündürən bir filmdir. Məsləhətdi. 10 ballıq şkala ilə qiymətim 10+.

PS. Fantastika janrını sevməyənlər baxmasınlar, film adi gələ bilər.

Робин Гуд (Robin Hood)

Qladiator filminin rejissoru Ridley Scott-dan, bu filmdə də baş qəhraman rolunu oynayan Russell Crowe-dan çox şey gözləyirdim. Ən azından “Qladiator” səviyyəsində bir şey. Filmə baxdım. Heç nə. Tanıdığımız Robin Qudun balladasına aid olmayan hansısa bir qəhraman əfsanəsi. Əfsanəni özü də tarixi bir olay kimi qələmə verməyə çalışırlar. Robin Qud bu filmdə meşə quldurundan çevrilib olur cəsarətli və əsilzadə bir rıttsar (Azərbaycanca tərcüməsin əfsuslar olsun bilmirəm, yəqin ki, zadəgan). Filmə baxarkən bəzən elə gəlir ki, Robin Qud insan deyil — ya Supermenin əmisi oğludur, ya da ki, Batmanın ulu babası, bir sözlə bu Robin ölməzdir.
Hm… Ən hörmət etdiyim aktyorlardan biri Rasl Krou deyəsən qocalıb, onda “Qladiator”-dakı mükəmməl oyunu bu dəfə görmədim.
Bu filmdə də “Qladiator”-da olduğu kimi zəif xasiyyətli Kral var — İoan. Amma “Qladiator”-da imperator rolunu istedadlı Joaquin Phoenix oynayırdısa, burada bu rolu 2-ci səviyyəli bir aktyora tapşırıblar. Nəticədə aktyor rolu tamamilə batırır. Hələ onun gülünc qılınc oynatmasını demirəm. Ümumiyyətlə, filmdə çoxsaylı səhvlər gözdən yayınmır. Məsələn, fransızlar gəmilərdən sahilə enərkən, Kral onlara hücum edir — qılıncını insanlara vurmamış onlar yıxılırlar, birinin də guya belinə vurur — qan çıxmır, eləbil plasmas toxunur belinə. Çox gülünc görünür. =) Bu səviyyədə olan film üçün belə “nedoçetlar” yaraşmaz.
Tarixi filmlərdə day gözümüzü “mazol” edən Cate Blanchett də burdadır. Yaxşı oynayır, söz yox, amma tək Keytin oyunu ilə filmi xilas etmək olmaz.
Poni atları çapan uşaqları isə hansı “izvraşenets” fikirləşib, bilmirəm. Heç yeri yox idi. Nəsə. Qoca Ridli istəyirdi ən azından “Qladiator” səviyyəsində bir tarixi sənət əsəri yaratsın, amma rusların gözəl sözü var — Хотели как лучше, а получилось как всегда. Filmi bəyənmədim. Səviyyə baxımından bayaqdan sitat gətirdiyim “Qladiator”-un yaxınana belə düşmür. “Qladiator”, “Troy” kimi filmlər kinomotoqrafiyada inqilab edənlərdi, amma “Robin Hood” filmi sadəcə sıradan bir film olacaq.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 4. Vaxtımı boş yerə sərf elədim. Tfu.

Остров проклятых (Shutter Island)
Əvvəlcə baxmağa tərəddüd edirdim. Filmin başlanğıcı maraqlı olmasa da, Leonardo Dikaprio-nun gözəl oyununu görəndə axıra kimi baxmağa qərarı verdim. Film psixoloji triller janrında çəkilib. Ürəyi zəif, hər şeyi özünə dərd edənlər baxmasınlar.
Filmdə söhbət 20-30-cu illərdən gedir. Dənizlə əhatə olunan adada yerləşən və ruhi xəstə canilər üçün nəzərdə tutulan bir türmədə bir cani yoxa çıxır. Cani sanki buxarlanıb — əl izləri belə yoxdur. İşi araşdırmaq üçün kontinentdən bir marşal (detektiv) dəvət edilir. Yanında da köməkçisi… Hadisələr bir göz qırpımında inkişaf edir. Nəticədə məlum olur ki, sözü gedən bu marşalın özü türmənin ən qorxulu canisidir… Gözəl filmdir. Aktyorların gözəl oyununu bir daha qeyd etmək istəyirəm.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 10 bal.

22 пули: Бессмертный (L’immortel)
Kriminal dram janrında çəkilmiş bir filmdir. Özü də Jan Reno baş qəhraman kimi. Film heç xoşuma gəlmədi. Bu iki səbəbdən ola bilər — ya filmdə “Xaç Atası” trilogiyasına uğursuz plaqiat cəhdi var idi, ya da ki, film başdan-ayağa Renonun anormal ölməzliyi, onun tükənməyən gücü kimi boş-boş kadrlarla dolu idi. Mənasız triller sevənlər üçün bu film tapıntı olacaq.
10 ballıq şkala ilə qiymətim 4 bal. Mənə görə vaxt itkisi.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən son izlədiyiniz film

Etiraf etmək lazımdır ki, Xəzər TV efirə çıxar-çıxmaz Azərbaycan TV məkanında kiçik də olsa bir inqlab etdi. İndi aparıcılar efirdə jonqlorluq edir, xəbərlərin fonunda ən son xit mahnılara qulaq asa bilirik və nəhayət — sındırlmış, məhv edilmiş Azərbaycan dilinin şahidi oluruq.
Bir Azərbaycan vətəndaşı kimi çox narahatam — sözüm Xəzər TV-nin sonuncu “nailiyyəti” haqqındadır. Azərbaycan dili. Doğma dilimizin tarix boyu başına nələr gəlib, bir Allah bilir. Məzlum dilimiz indi də Xəzər TV tərəfindən təhrifə məruz qalır. Sözləri heç bir fonetik, qrammatik və s. qaydalara uyğun olmayan, Azərbaycan ədəbi dili bir yana, regionlarımız üçün də yad və naməlum ləhcə ilə verliş aparan bu aparıcılar görəsən hansı prinsip və bacarığa görə efirə buraxılır?! Ümumiyyətlə məndə bəzən elə təsəvvür yaranır ki, onlar öz qüsurlu ləhçələri ilə fəxr edirlər (yəqin qeyri-adi ləhçə ilə danışmaq Xəzər TV-də nüfuz sayılır), yeri gəldi gəlmədi onu işlədirlər. Amma bir şeyi unudurlar — bu ölkədə barmaqla sayılası televiziya kanalları var və onlar müvafiq olaraq əhali arasında maarifləndirici rol oynayırlar. Deməli ləhçə məsələsində daha məsuliyyətli və ehtiyyatlı olmalıdırlar.

Xəzər TV indi dil problemini görməz olub, öz ampluasında efirə çıxmaqda davam edir. Bəs aidiyyatı orqanlar niyə bu problemə reaksiya vermir?! Əgər ölkədə 50-60 kanal yayımlansaydı, onları anlamaq olardı, amma 6 kanaldan biri bu cür qüsurlu ləhçə ilə efirə proqramlar buraxırsa… Nəsə. Allah köməyimiz olsun!
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Xəzər TV və ya tərif edilmiş Azərbaycan türkcəsi

Yazmağa o qədər şey var ki, amma yazmıram. Nəsə tənbəlləşmişəm bu arada. Ona görə son bir neçə gündə baxdığım filmlərə dair fikirlərimlə bölüşəcəm. Onuda qeyd edim ki, baxdığım filmlər adət üzrə rus dilində olduğu üçün (azərbaycan dilli filmləri hardan tapaq?!), filmlərin adları da rus dilində olacaq.

Başlayaq Потрошители (Repo man) filmindən. Fantastika janrından bir filmdi.
Filmdə söhbət yaxın gələcəkdən və sırf bir şirkətin fəaliyyətindən bəhs edir. Şirkət — özüdə nə şirkət. Bu şirkət süni orqanların yaradılmasında monopolistdi. İndi insanlar bir şey olan kimi həmən yeni orqanlar alır, özlərini “update” edirlər. Amma burada da bir amma var… orqanlar od qiymətinədi. Ona görə kütlə kreditə girmək məcburiyyətində olur.
Bəs krediti vaxtında ödəyə bilmədikdə nə olur? O zaman “dayday” peyda olur və vəhşicəsinə orqanı bədəndən çıxarıb aparır. Kimisinin ürəyini, kimisinin gözünü, kimisinin qara ciyərini. Ümumiyyətlə bu filmə ürəyi zəif olanlar baxmasınlar. Dəhşətli və insan faciyəsi dolu səhnələr var.
Filmin sonluğu ümumiyyətlə əladı. Deyərdim axır vaxtlar baxdığım filmlərin içində ən gözəl sonluq.
Filmə qiymətim — 10 ballıq şkala ilə 10 bal.


İkinci film — ZERO 2.
Qansterlərin həyatından bəhs edir və tamamilə “Криминальное Чтиво” (Pulp Fiction) stilində çəkilib, onu təkrarlayır. Orijinal kimi (Pulp Fiction) bu film də özündə bir neçə hekayəni birləşdirir. Tamaşaçını bir an da olsa belə darıxmağa qoymur. Hadisələr ildırım sürətilə inkişaf edir.
Məni təəccübləndirən isə filmi Latviyalıların çəkməsi oldu. Halal olsun onlara, kiçik çatışmamazlıqlar olsa da, Hollivud səviyyəli bir filmdi. Lap yadımdan çıxmışdı… film yalnız böyüklər üçündü — çoxsaylı söyüşlər və açıq səhnələrlə doludu.
Filmə qiymətim — 10 ballıq şkala ilə 8 bal.


Üçüncü film — Человек-волк (Wolfman 2010)
Tipik vampirizm stilində çəkilmiş bir filmdi. Filmin ana xətti detektiv janrına əsasən cərəyan edir. Qısa olaraq — Bir aktyorun qardaşı müəmmalı şəkildə yox olur. Sonra meyiti atası meşədə tapır. Parçalanmış vəziyyətdə… Aktyor qardaşının qatilinin motivasiyasını axtarmağa başlayır… amma bu zaman bir əcaib məxluq onu da dişləyir. İndi o da hər ayın bütövləşdiyi vaxt vəhşiyə çevrilir. Çevrilməsi bir yana, zalım qarşısına çıxanı qanına qəltan edir… Və sonda anlayır ki, onu bu vəhşiyə döndərən sən demə doğma atasıdı.
Filmin ssenarisi standart olsada, aktyorların mükəmməl oyunu hər şeyi xilas edir.
Filmə qiymətim — 10 ballıq şkala ilə 8 bal.


Növbəti film — Убийца внутри меня (The killer inside me).
Retro stildə çəkilmiş kriminal detektiv. Aktyorların gözəl oyunu və insanı dəhşətə gətirən soyuqqanlı ölüm səhnələri.
Film bir cavan polisin həyatından bəhs edir. Şerifin müavini işləyən bu polis ətrafından öz sakitliyi, dürüstlüyü ilə fərqlənir. Hər kəs ona inanır, ona etibar edir. Amma… Amma atalar yaxşı deyib — həyatda 2 şeydən qorx — suyun sakit axanından, insanın yerə baxanından.
Bir sözlə bu sakit oğlan sən demə soyuqqanlı qatil imiş.
Filmdə çoxlu açıq-saçıq səhnələr var. Ona görə baxmaq üçün yaş həddi “18+”-du. Həmçinin ürəyi zəif olanlar da bu filmə baxmasınlar. Artıq dediyim kimi, filmdə dəhşətli ölüm səhnələri var.
Filmə qiymətim — 10 ballıq şkala ilə 9 bal.


Hələlik sonuncu film — CARGO (2009).
Fantastika janrında çəkilmiş bir filmdi. Elə ona görədə baxdım. Çox şey gözləyirdim. Netdə filmə dair fikirlərə baxdım — hamı tərifləyir. Amma mənə görə film — 0.
Film uzaq gələcəkdən söhbət edir. Guya Yer partlayıb, yaşayış yoxdu. İnsanlar süni peyklərdə yaşayırlar və yeni yaşayış üçün yararlı bir planetə can atırlar. Ora düşmək isə çox bahadır. O səbəbdən insanlar pul toplamaq üçün bütün yollara əl atırlar. Baş qəhraman da pul xatirinə bir yük daşıyan kosmik gəmiyə işə düzəlir. Sən demə bu gəmi yük yox, insanları daşıyır — yuxuda öz dünyalarını, həyatlarını yaşayan insanları. Eynən Matrix filmindəki kimi. Və o hər kəsin can atdığı planet də bir uydurma imiş.
Nəsə. İdeya gözəl olsada, filmin realizasiyası heçnədi.
Filmə qiymətim — 10 ballıq şkala ilə 0 bal. Vaxt itkisi.

Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Ən son izlədiyiniz film

ANS Liderin çörəyini aldıqdan sonra, indi də deyəsən ATV-nin bazarına göz dikib. Bu yaxınlara işıq üzü görən “Dəyərlər” adlı proqram bunu deməyə əsas verir.
Xalqın problemlərini işıqlandırmağa çalışan və bu sıradan yeganə obyektiv (digərlərinə nisbətdə) proqram olan “İç xəbər” və günün kriminal xronikasından sonra efirə çıxan yeni verlişlərinin adı — Dəyərlərdir. Proqram qərəzsiz və vicdanlı bir kanal üçün nə qədər banal olsada bütünlüklə “şadlıq evləri” və “quş qonduların” reklamına həsr olunur. Başa düşürəm, pul lazımdı, buda reklamın bir növüdür. Amma verlişi heç olmaya səviyyəli şəkildə hazırlamaq olardı.

Aparıcı xanım da verlişin formatına heç uyğun gəlmir — nə xarici görünüşü, nədə aparıcılıq qabiliyyəti. Şadlıq evlərini əsən səslə elə-bil hansısa robot təsvir edib tərifləyir. Bəzən də elə gəlir ki, xanım qız verliş aparmağa yox, “moda” göstərməyə çıxıb.
Bu günlərdə lap az qala ölmüşəm gülməkdən… Tural şadlıq evinin reklamı gedirdi. Sonda xanım qız belə deyir “Hələ bizim veb saytımızda var! 3 dablyu, nöqtə turalrestorankafe nöqtə kom!” =)) Belə alınır — www.turalrestorankafe.com. Əhsən. Deyirəm Azərbaycanın tanınmış domen alverçisi Rəşad Əliyev nə əcəb bu domeni göz altı etməyib?
Nəsə. “Qərəzsiz” axır vaxtlar nəsə yaman axsayır. Allah özü axrını xeyir eləsin.
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
ANS-in dəyərsiz «Dəyərlər»-i. Resenziya

Lider telekanalı reytinq pozisiyasından geri çəkilməkdə davam edir. Demək olar ki, bütün göstəricilərə görə rəqiblərinə uduzan telekanalın tamaşaçıları artıq əllə sayılasıdır.  Elə bu səbəbdəndə, o artıq “rupor” rolunu oynamır.
Bir tərəfdəndə bu ANS… ANS-in Lider-də Etibar Hüseynovun apardığı “Sitatın sonu” verlişinin formatında yeni bir verlişi efirə buraxması şəxsən mənim üçün gözlənilən oldu. “Rupor” artıq Lider yox, ANS-dir.
Söhbət “Bədbaxt adam — Eynulla Fətullayev”-dən gedir.  Hörmətli Mirşahinin Etibar Hüseynovun ayaqqabılarını geyinib onun yerişini yeriməsi çox gülünc görünürdü.
Məqsəd Eynullanı qaralamaq olsada,  hörmətli Mirşahin açıq-aydın xalqın gözü qarşısında özünü alçaltdı. Axı nəyə görə? Məncə istənilən halda buna dəyməzdi.
Çünki elə filmdə adı çəkilən Anar müəllimində qeyd etdiyi kimi, jurnalist fəaliyyətinə görə onsuzda azadlıqdan məhrum olan bir kimsəni ayaqlamazlar. Qoy çıxsın azadlığa, onda bu meydan, buda şeytan.
Bəli, Eynullanın səhvləri var, özüdə böyük səhvləri… Amma bu verlişlə Mirşahin millətin təfəkkürünə, xüsusəndə gənclərə əks təsir etdi. İndi Eynulla onlar üçün azadlıq rəmzi, haqq sözüdü…
Yoxsa hörmətli Mirşahin Etibar Hüseynovun çörəyinə bais olmaq fikrindədi?!
Filmi izləməyənlər Youtube vasitəsilə izləyə bilərlər:


Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
ANS vs. Eynulla Fətullayev

Axır vaxtlar hər kəsin əcnəbi ölkələrə can atması yaman dəbə düşüb. Can atmaları bir yana, gedib “layiqli” təmsil etmələri adamı lap qıcıqlandırır.
Elə bu günlərlə elektron yayım vasitələrində belə bir xəbər çıxdı ki, bəs Azərbaycan “şou-biznesi”ni Türkiyədə təmsil edən, rkada-çkada musiqisini ifa edən, guya xalqın artisti olan Brilliant xanım Dadaşova növbəti dəfə “quşlayıb”.

Belə ki, o bir TV verlişdə qonaq olarkən aparıcıya təklif edib ki, bəs ayaqlarını yuduzdurmaq istəyirsənsə, bir Azərbaycan qızı al… Buda “xalq artistinin” bizi təmsil etməsi və ölkəyə, Azərbaycan qadınına qoyduğu hörmət… Əhsən.
Xatırladım ki, o bundan qabaqda Türkiyə kanallarının birində “rastamojkasız” afadə işlədib. Türkiyə gələrkən niyə ərinizlə gəlməmisiniz sualına, o qonaq ölkəyə öz samovarınla gəlməzlər cavab verib. =)
Ölkəmizi “xalq artistinin” bu cür təmsil etməsindən sora, göbələklərin hoqqalarından day danışmağa dəyməz. Kölə millətin kölə təfəkkürü…
Mövzuya dair forumda müzakirələr ↓
Azərbaycanı «əcnəbi ölkələrdə» təmsil edirik…